บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 14
ข้ามสีทันดร ตอน 14
บทประพันธ์ : กฤษณา อโศกสิน // บทโทรทัศน์ : กู๊ดโฮป
ภายในซูเปอร์มาร์เก็ต ผู้จัดการหยิบชุดแบบฟอร์มส่งให้ดวลลองทาบกับตัวดู
“ผมว่าไซส์นี้น่าจะพอดีนะครับคุณเที่ยง ใหญ่จะทำให้ทำงานลำบาก”
“ว่าไงดวล”
“ดีครับพี่เที่ยง อะไรก็ได้ครับ”
“ต่อไปต้องตั้งใจเรียนงานจากพี่เค้านะดวล
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะตั้งใจเต็มที่ คราวนี้ผมจะทำให้พ่อและทุกๆคนเห็นให้ได้ ว่าผมเอาดีกับเค้าก็เป็น”
“ดีแล้ว ทุกอย่างก็เพื่อตัวเองทั้งนั้น”
ผู้จัดการลอบมองดวลกับเที่ยงวันแล้วก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาตะหงิดๆ ที่ผ่านมาเขาคือคนสำคัญที่ทุกคนที่นี่ไว้ใจ
ซูเปอร์มาร์เก็ตมุมหนึ่ง สวาทวิมลถามทูล
“คุณแน่ใจแล้วเหรอคะ เรื่องเด็กนี่” ทูลพยักหน้ายิ้มๆ
สวาทวิมลขัดใจ “คิดอะไรของคุณนะ ถึงได้ลากเอาขี้ยามาไว้ใกล้ลูก”
“คุณสวาท .... อย่าพูดแบบนั้นสิ ใจเขาใจเรา .... คุณก็ไม่ชอบให้ใครมาเรียกเที่ยงว่า ขี้ยาไม่ใช่เหรอ ...
สวาทวิมลเถียงไม่ออก แต่ก็ไม่เห็นด้วย
“แล้วทำไมเราต้องมานั่งรับผิดชอบเด็กนี่ มันไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลยนะคะ”
“โอกาสไง .... เด็กคนนี้ก็เหมือนนายเที่ยงที่ต้องการโอกาส ต้องการที่ยืนในสังคม คุณสวาท ครอบครัวของเด็กคนนี้ก็คงจะทุกข์ไม่น้อยไปกว่าพวกเรานะ”
“หนูเดือนสิบสินะ ... นายเที่ยงถึงได้เป็นธุระให้แบบนี้”
“ไม่ใช่ .... นายเที่ยงเค้าเห็นภาพตัวเองในอดีตต่างหากล่ะคุณ .... เค้าเลยต้องช่วย ฟังนะคุณสวาท การเลิกยาได้ ไม่ได้น่าภูมิใจไปกว่าการช่วยเหลือผู้อื่นให้เลิกยาได้เลย”
สวาทวิมลจนด้วยเหตุผล แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า จะยอมให้ดวลอยู่ที่นี่ได้อย่างสงบ
บ้านชีวาตม์ ห้องรับแขก กิ่งคำเดินเข้าบ้านมา พบชีวาตม์นั่งหน้าตึงรออยู่แล้ว คิดว่าชีวาตม์คงรองอนง้อเธอเหมือนที่เคย กิ่งคำจึงได้ทำเล่นตัวจะเดินขึ้นข้างบน