บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 14 หน้า 2
“กิ่งครับ” กิ่งคำยิ้มออกมาได้ คิดไว้แล้วว่าในที่สุดชีวาตม์ต้องยอมเธอ กิ่งคำค่อยๆเก็บสีหน้าท่าทางแล้วหันกลับมา กิ่งคำเชิดหน้าใส่ “มีอะไรคะ”
“แม่คุณเอาเงินผมไป 13,000” กิ่งคำโกรธวูบขึ้นมาด้วยความผิดหวัง หันกลับไปแว้ดใส่ชีวาตม์
“ทวงเหรอคะ” กิ่งคำดึงเงินออกจากกระเป๋าได้ก็เขวี้ยงใส่หน้าชีวาตม์
“กิ่ง!”
“ใช่สิ! กิ่งมันไม่ได้ทำงาน ต้องมาแบมือขอเงินจากคุณ”
“ไปกันใหญ่แล้วกิ่ง ผมเคยพูดอะไรเรื่องเงินมั้ยกิ่ง”
“แค่ หมื่นกว่าบาท คุณมาทวงกิ่งทำไม!”
“กิ่งครับ!...ผมไม่ได้ทวงเงินคุณ ผมแค่สงสัยว่าคุณแม่ขอเงินคุณวันละเท่าไหร่กันแน่”
“แล้วจะทำไมคะ กิ่งให้เงินให้แม่ใช้ไม่ได้หรือไง”
“ผมถามว่าเท่าไหร่?” กิ่งคำสะดุ้งเฮือกที่ชีวาตม์ใส่อารมณ์ แต่กิ่งคำก็ไม่ยอมลดละ เชิดหน้าใส่
“หมื่น 2หมื่น 3 หมื่น แล้วแต่แม่จะขอ”
“ทำไมทำอย่างนี้?”
“มันเป็นเรื่องของกิ่ง คุณให้กิ่งใช้ กิ่งจะใช้อะไรก็ได้ จะมาทำเป็นงกอะไรกันนักหนา”
“ผมไม่เคยงกกับกิ่งเลย กิ่งก็รู้ แต่แค่สงสัยว่าคุณไม่รู้เหรอว่าแม่คุณเอาเงินไปทำอะไร แม่คุณเอาเงินไปเล่นการพนันนะกิ่ง แม่คุณติดการพนัน”
“คุณแม่ไม่ได้ติดการพนัน แค่ไปเล่นไพ่สังสรรค์กับเพื่อนๆ”
“สังสรรค์กับผีพนันเข้าสิง ผมแยกออกนะกิ่ง ตอนไปแอฟริกา แม่คุณก็หายไปคาสิโนทั้งคืน”
“อย่ามาว่าแม่กิ่งนะ! .....เอาสิคะ ตัดเงินกิ่งซะเลยสิ จะได้ไม่ต้องมานั่งต่อว่ากันอีก”
ชีวาตม์ถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป กิ่งคำได้แต่กำมือแน่นด้วยความแค้นใจ
ภายในซูเปอร์มาร์เก็ตมุมหนึ่ง ทูลกับเที่ยงวันยืนมอง ผู้จัดการสอนงานดวล ดวลขยันขันแข็งและกระตือรือล้นอยากจะเรียนงาน เที่ยงวันกับทูลพอใจมาก สวาทวิมลไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย
“จะอยู่นี่ทั้งวันเลยหรือไงคุณ เราไม่ได้มีสาขาเดียวนะ”
ทูลแอบหลิ่วตาให้เที่ยงวันอย่างรู้กัน เที่ยงวันยิ้มรับ “เที่ยง .... ที่สัญญาไว้เที่ยงทำได้ใช่มั้ย”
“ทำได้ครับ พรุ่งนี้ผมจะกลับไปเข้าคลาสครับ”
“ดีแล้ว .... เอ้า ..... ไปสิคุณ ยืนยิ้มอยู่ได้” สวาทวิมลค้อนควักก่อนจะเดินเชิดออกไป