บทละครโทรทัศน์ ข้ามสีทันดร ตอนที่ 10 หน้า 16
“ไม่มีอะไรหรอก”
“เอ๊ะ! คุณทูล คุณจะยั่วฉันทำไม นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นน่ะ ....ก็ได้ ฉันไปถามลูกเองก็ได้” สวาทวิมลหมุนตัวกลับจะเดินออกไป ทูลเข้ามากอดเอวจากด้านหลัง มันเป็นกอดแบบผู้ใหญ่ที่รักและหวังดีต่อกัน
“ว้าย! คุณทูล เล่นบ้าอะไรเนี่ย ปล่อย”
ทูลไม่ปล่อยกลับกอดเธอแน่นขึ้น มันไม่ได้รุนแรงแต่เป็นกอดที่สวาทวิมลสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น สวาทวิมลค่อยๆผ่อนคลายลง และยอมให้ทูลกอดแต่โดยดี
“คงจะมีแต่คุณสินะ ที่รู้ว่าต้องอยู่กับคนแบบฉันยังไง .... ขอบคุณนะคะ ที่ไม่ทิ้งฉันไปไหน” ทูลไม่พูดได้แต่ยิ้ม
หน้าบ้านบ้านมล.ยี่สุ่น ลำธาร มล.ยี่สุ่น บุญหยาด เงินยวง ทั้งหมดเดินออกมาส่งมิถุนาขึ้นรถตู้
“ขอบคุณนะคะ นี่น่าอยู่รบกวนจนดึกเลยค่ะ”
“ความจริงให้ลำธารไปส่งก็ได้นี่นา”
“จริงด้วยครับน้องนีน่า”
“อย่าเลยค่ะ นีน่าอยากให้พี่ธารพักผ่อนมากกว่าค่ะ นีน่าพาเที่ยวทั้งวันแถมมารบกวนจนค่ำ พี่ธารคงเหนื่อยพรุ่งนี้ต้องทำงานด้วย รีบนอนดีกว่านะคะ”
“พี่ก็ไม่ได้เหนื่อยอะไร” เงินยวงแทบทนดูพี่ชายที่ผิดราวฟ้ากับเหวกับตอนปฏิบัติกับแฟนอย่างเดือนสิบไม่ไหว
“ไม่เอาค่ะ สวัสดีค่ะคุณป้า” มิถุนากอดยี่สุ่นและบุญหยาด “ไปนะคะน้องยวง พี่ธาร”
มิถุนาร่าเริงเสมอ น่าเอ็นดูสำหรับทุกคน แต่ไม่ใช่เงินยวง ลำธารช่วยมิถุนาขึ้นรถ มิถุนาขึ้นนั่งและลำธารก็อ้อยอิ่งอยู่พักหนึ่ง “ถึงแล้วโทรหาด้วยนะครับ”
“ได้ครับผม ท่านผู้การ” ลำธารยิ้มขำท่าทางของมิถุนา และก็ปิดรถ ปล่อยให้รถเคลื่อนตัวออกไป
“เด็กอะไร น่าเอ็นดูจริงๆ ทั้งสวย รวย แถมมีอารมณ์ขัน อยู่ด้วยแล้วสบายใจนะ”
“เห็นด้วยกับคุณพี่ค่ะ น้องถูกชะตาเด็กคนนี้จริงๆ”
“เราเข้าบ้านกันเถอะ นี่ก็ดึกแล้ว” มล.ยี่สุ่นกับบุญหยาดเดินเข้าบ้านไป
ลำธารยังคงยิ้มอารมณ์ดี มองตามรถไปแม้จะลับตาไปแล้ว “นี่เลือกแล้วใช่มั้ยคะ”
“อะไร ?”
“ยวงว่าพี่ธารหลงเสน่ห์คุณมิถุนาแล้วหล่ะค่ะ”
“เหลวไหลน่ะ”
“ยวงว่ายวงดูไม่ผิด พี่ธารให้ความสำคัญคุณมิถุนามากกว่าพี่เดือน”