บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 2
เจติยาได้แต่ถอนใจด้วยใบหน้าเศร้าๆ “ค่ะ เจก็หวังยังงั้น”
“ถ้างั้นรีบชำระเหรียญกันดีกว่าครับคุณเจ ไม่แน่นะครับ ชำระเหรียญคราวนี้เสร็จ คุณต้นอาจจะหายเป็นปกติก็ได้”
เจติยายิ้มรับก่อนจะหยิบเหรียญออกมาจากกระเป๋า เหรียญของเจติยาลอยขึ้นช้าๆ เจติยาเอื้อมมือไปกำเหรียญไว้ก่อนจะรวบรวมสมาธิเพื่อชำระเหรียญ ขณะนั้นเองก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นที่รอบมือที่กำเหรียญของเจติยา แต่เพียงครู่เดียวแสงสว่างก็หายไป
อยุทธ์มองด้วยความแปลกใจ “เกิดอะไรขึ้นครับ”
เจติยาแปลกใจปนสงสัย “ชำระเหรียญไม่ได้ค่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะครับ หรือว่ายังทำภารกิจไม่สำเร็จ”
เจติยาพยายามครุ่นคิดว่ายังไม่บรรลุภารกิจตรงไหน
คืนนั้น ที่โถงบ้านนวัช นิษฐากำลังคุยกับเจติยา โดยมีนวัชอยู่ใกล้ๆ
นิษฐามีสีหน้าบึ้งตึงไม่พอใจ “ฉันขอบใจแกมาก ที่ช่วยให้ฉันหลุดจากการเป็นผู้ต้องสงสัย แต่เรื่องอื่น” หญิงสาวปรายหางตาไปมองนวัช “แกเข้าข้างคนอื่นมากไปรึเปล่าเจ”
นวัชรู้สึกเคืองปนน้อยใจนิษฐา “พี่บอกเจแล้ว พูดกับคนไม่มีเหตุผล เสียเวลาเปล่า”
นวัชและนิษฐาหันไปจ้องหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างทิฐิแรงด้วยกันทั้งคู่
เจติยาห้ามทัพ “พอกันทั้งคู่เลย ถ้าขืนยังทะเลาะกันอยู่ยังงี้ งานฉันก็ไม่เสร็จกันพอดี”
“งานอะไรของแกอีกยะ”
“แกกับพี่ผู้กอง ไม่มีใครสงสัยแล้วใช่มั้ย ว่าฉันติดต่อกับวิญญาณได้จริง”
“พี่เลิกสงสัยมานานแล้วล่ะ”
“เห็นกับตามาหลายครั้ง ถ้าไม่เชื่อแกก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว” นิษฐามองหน้าเจติยา “แล้วแกถามทำไม”
“ตอนนี้วิญญาณของฟางอยู่กับเราที่นี่”
นวัชและนิษฐาต่างหันไปมองไปรอบๆด้วยท่าทางกลัวแต่ก็ไม่เห็นฟาง
“ฟางเค้าก็ต้องการขอโทษแกกับพี่ผู้กอง “ เจติยาหันไปมองข้างๆ “ใช่มั้ย ฟาง”
นวัชและนิษฐาหันมองตามสายตาเจติยาก็ไม่เห็นใคร เหมือนเจติยาพูดอยู่คนเดียว
ได้ยินเสียงฟางพูด“ค่ะ”
วิญญาณฟางยืนอยู่ระหว่างกลางของคนทั้งคู่ ฟางยืนหน้าเศร้า รู้สึกผิด “ผู้กองกับฟางไม่เคยมีอะไรกัน ทุกอย่าง เป็นความตั้งใจของฟางที่จะให้พี่ฐากับผู้กองเข้าใจผิดกัน”
ย้อนกลับไปหลายเดือนก่อน ที่มูลนิธีเพื่อนแท้ นิษฐากำลังนั่งอ่านหนังสือนิทานให้เด็กๆฟัง นิษฐาอ่านไป แสดงท่าประกอบไปด้วย เด็กๆหัวเราะ ชอบอกชอบใจกันใหญ่ ฟางยืนแอบดูอยู่ด้วยสายตาเกลียดชัง
“หนูอิจฉาพี่ฐามาตลอด เพราะพี่ฐามีแต่คนรัก แต่หนูไม่มีใครเลย”