รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 4
14 กรกฎาคม 2557 ( 23:39 )
1.5M
รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15
15 หน้า

วนันต์กดปุ่มบังคับรถเข็นมาที่ด้านหลังกสิณ “เจติยากำลังชำระเหรียญมากขึ้นเรื่อยๆ แกไม่มีทางชนะแล้วกสิณ  ปล่อยลูกอรไปซะเถอะ” 

กสิณหันไปจ้องหน้าวนันต์ด้วยความโกรธแค้น “แกมันโง่เง่า ถ้าชำระเหรียญไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็จะสร้างกล่องรากบุญใหม่ไม่ได้อีก แล้วคนที่จะตายคนแรก ก็คือแก”

“ฉันควรตายไปซะตั้งนานแล้ว แต่เพราะฉันมันโง่แล้วก็ขี้ขลาด  แกถึงทำร้ายลูกฉันได้”

กสิณค่อยยันตัวลุกขึ้นอย่างอ่อนแรง เซจนแทบจะทรงตัวไม่ไหว “คิดง่ายไปแล้ววนันต์ แค่การชำระเหรียญของเจติยา กำจัดฉันไม่ได้หรอก  ในเมื่อการชำระเหรียญ ทำให้กิเลสในเหรียญเบาบางลง  ฉันก็แค่เติมกิเลสใหม่เข้าไปก็เท่านั้นเอง”

“นี่แกคิดจะทำอะไรอีก”

กสิณพูดด้วยสายตาเหี้ยมเกรียม “ฉันไม่มีวันปล่อยพิมพ์อรไปหรอก เพราะพิมพ์อรคือแหล่งสร้างพลังกิเลสที่ดีที่สุดของฉัน พิมพ์อรจะต้องเป็นเจ้าของเหรียญ ไปจนวันตาย” 

ขาดคำร่างของกสิณก็กลายเป็นควันลอยหายไป วนันต์กำพนักเก้าอี้รถเข็นแน่น ด้วยความคับแค้นใจที่สุด แต่ก็ทำอะไรกสิณไม่ได้

 

พนักงานกำลังมุงดูรถสปอร์ตสุดหรูที่จอดอยู่ที่หน้าบริษัทเอ็ตต้าของพิมพ์อร พร้อมกับจับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่ ชาครขับรถพาพิมพ์อรมาที่บริษัทก่อนจะจอดให้พิมพ์อรลงจากรถ โดยมีชาครลงตามมา  

พนักงานคนหนึ่งรีบเข้าไปหาพิมพ์อร ยิ้มประจบ “ท่านขา รถสวยจังเลยค่ะ”

พิมพ์อรแปลกใจ “รถอะไร” 

“ก็รถของท่านไงคะ” พนักงานหยิบการ์ดส่งให้พิมพ์อร “นี่ค่ะ คนที่เอารถมาส่งฝากการ์ดมาให้ท่านด้วยค่ะ” 

พิมพ์อรพยักหน้าให้ชาครรับไปเปิดดู  

ชาครเปิดการ์ดออกอ่าน หน้าเสีย “ท่านบุญช่วย คุณอรรู้จักด้วยเหรอครับ”

“เจอกันที่งานแว๊บเดียวเอง ไม่ได้ทักกันด้วยซ้ำ แล้วเอาของแพงอย่างงี้มาให้ฉันทำไม” 

“ท่านบุญช่วยขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้แถมยังมีอิทธิพลมากด้วยนะครับ ถ้าทำให้เค้าไม่พอใจล่ะก็โครงการเมกกะโปรเจ็คของเอ็ตต้ามีปัญหาแน่ครับ”

พิมพ์อรเคร่งขรึมไปสีหน้าใช้ความคิด  ไม่คิดว่าจู่ๆจะเจอเรื่องแบบนี้

 

บุญช่วยปิดร้านอาหารเลี้ยงพิมพ์อรไม่มีแขกอื่นในร้าน พิมพ์อรนั่งทานอาหารกับบุญช่วยโดยมีลูกน้องคอยอารักขาอยู่รอบๆ  ในขณะที่ชาครนั่งอยู่อีกโต๊ะนึงแต่ก็คอยจับตาดูพิมพ์อร 

บุญช่วยยิ้มกรุ้มกริ่ม “ก็อย่างที่เขียนในการ์ดนั่นแหละ ฉันไม่มีเจตนาอื่นหรอก นอกจากเป็นของขวัญแทนคำทักทายเท่านั้นเอง”

“มันจะไม่เป็นคำทักทายที่แพงไปหน่อยเหรอคะท่าน แล้วที่สำคัญ ดิฉันมีรถหลายคันแล้วค่ะไม่มีความจำเป็นที่ต้องใช้รถคันนี้”


15 หน้า