บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 3
หลังจากนั้น ผู้หญิงที่นิษฐาเคยช่วยเหลือ เอาของขวัญมาให้นิษฐาเป็นการขอบคุณในโอกาสพิเศษ นิษฐารับของขวัญพูดคุยด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ฟางยืนอยู่ใกล้ๆ ต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่น เพราะไม่อยากเห็นภาพที่นิษฐาถูกรุมรักแบบนี้
นวัชและนิษฐา เดินควงกันเลือกดูของในห้างฯ ทั้งคู่ต่างมีสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข ฟางซึ่งทำงานพิเศษอยู่ที่ห้างฯ ยืนแอบดูอยู่ด้วยสายตาเกลียดชัง ฟางกำหมัดจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อด้วยความริษยา
“แต่ที่หนูทนไม่ได้มากที่สุด ก็คือการที่พี่ฐามีแฟนที่รักพี่ฐามากขนาดนี้ หนูเกลียด เกลียดที่สุด!!!”
แก้วน้ำ ถ้วยกาแฟบนโต๊ะสั่นสะเทือนไปหมด ตามแรงโกรธเกลียดของฟาง ทุกอย่างในห้องสั่นสะเทือนไปหมด ราวกับเกิดแผ่นดินไหว นวัช นิษฐา ตกใจ ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
“สงบสติอารมณ์หน่อยฟาง ที่เธอต้องการ คือการขอโทษไม่ใช่เหรอ” ทันไดนั้นเอง ทุกอย่างก็สงบลง
นิษฐาตั้งสติ “น้องเค้าอยู่ตรงไหนเหรอเจ”
“ข้างหลังแก”
นิษฐาและนวัชผงะ ถอยออก ฟางยืนหน้าเศร้าๆ อยู่ที่เดิม
“พี่ได้คุยกับลุงของฟางแล้ว เลยรู้ว่าเค้ามีปมเรื่องขาดความรักมาตั้งแต่เด็ก น้องเค้ามีพฤติกรรมชอบแย่งแฟนคนอื่นมาตลอด ส่วนเรื่องที่เค้าทำให้พี่กับฐาเข้าใจผิดกัน” นวัชมองไปทางตำแหน่งที่คิดว่าฟางจะอยู่ “พี่อโหสิให้”
ฟางมองนวัช ยิ้มดีใจทั้งน้ำตาคลอ
นิษฐามองตามไปจุดที่นวัชมอง “ฉันก็เหมือนกัน ถึงฟางจะแกล้งฉัน แต่เค้าก็ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ฉันไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรเค้าแล้ว ขอให้เค้าไปสู่สุคติก็แล้วกัน”
ฟางน้ำตาซึมออกมา
เจติยามองไปที่ฟาง “ได้ยินชัดแล้วนะ”
ฟางรู้สึกดีที่ได้รับการอโหสิ “ขอบคุณค่ะ ขอบคุณพี่สองคนมาก หนูคงต้องไปแล้ว ขอให้พี่สองคนโชคดี แล้วก็รักกันแบบนี้ตลอดไปนะคะ” วิญญาณของฟางค่อยๆเลือนหายไป
“ฟางไปแล้ว” เจติยามองนิษฐา “สิ่งที่ฟางต้องการมากที่สุดก็คือบอกความจริงเรื่องพี่ผู้กองให้แกฟัง ตอนนี้เค้าหมดห่วงแล้ว”
นิษฐาหน้าขรึมลงหันมองนวัชน้ำตารื้นขึ้นมา “ฐาขอโทษนะคะ ที่ไม่ไว้ใจพี่”
นวัชยิ้มบางๆ มองนิษฐาด้วยสายตารักใคร่ ก่อนจะค่อยๆดึงนิษฐาเข้ามากอดเอาไว้ เจติยาเห็นเพื่อนมีความสุข ก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขเช่นกัน
กสิณทรุดลงกับพื้น พร้อมกับเหนื่อยหอบด้วยความอ่อนแรง