รีเซต

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15 หน้า 5
14 กรกฎาคม 2557 ( 23:39 )
1.5M
รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 15
15 หน้า

“หนูโกรธฉันเหรอ ถ้าทำให้หนูไม่พอใจ ฉันก็ขอโทษด้วยละกัน แต่ฉันไม่ได้มีเจตนาดูถูกหนูนะ ฉันรู้ดีว่าหนูเป็นใคร รถคันนี้  ฉันเพียงแต่เห็นว่ามันคู่ควรกับหนูก็เท่านั้นเองน้อยกว่านี้ มันก็ไม่สมศักดิ์ศรีหนูเหมือนกันถูกมั้ยล่ะ” 

“วาทศิลป์ท่านดีจังเลยนะคะ  ไม่น่าล่ะ ใครๆถึงบอกว่าท่านเสน่ห์แรง” 

บุญช่วยหัวเราะชอบใจรู้ว่าพิมพ์อรร่ำรวย มีกิจการใหญ่โต จึงไม่ผลีผลาม ค่อยๆ จีบไปเรื่อยๆ

ทันใดนั้นเองหลินอดีตนางงามสาวสวย แถมเอาแต่ใจและไม่ฉลาดนัก หนึ่งในเมียเก็บของบุญช่วยก็เดินฉับๆเข้ามาหาบุญช่วยและพิมพ์อรทันที 

“นี่เหรอคะ ติดประชุมของท่าน สวยดีนี่ งวดนี้หมดไปเท่าไหร่ล่ะ”

พิมพ์อรหันไปจ้องหลินเขม็งรู้สึกโมโหมากที่หลินพูดดูถูก ชาครจ้องอยู่ตลอดเวลาพอเห็นท่าไม่ดี ก็รีบเข้าไปหาพิมพ์อรทันที  

บุญช่วยโมโหหลิน“อย่ามาแสดงพฤติกรรมแย่ๆที่นี่นะ ไป กลับไปได้แล้ว”

หลินโกรธจัดโมโหหึงหวงปาดมือหยิบจานอาหารสาดใส่พิมพ์อรทันที ท่ามกลางความตกใจของทุกคน  พิมพ์อรผงะถอยหลบออกมาได้ทัน พอตั้งหลักได้ก็มองหลินด้วยสายตาแข็งกร้าว อาฆาต ชาครรีบพุ่งเข้าเอาตัวขวางพิมพ์อรอย่างเร็ว  

บุญช่วยโมโหมากสั่งลูกน้อง “เอามันออกไป”

พวกลูกน้องรีบเข้าไปจับตัวหลินทันที แล้วลากออกไปจากร้าน  หลินร้องดิ้นโวยวาย “ได้ของใหม่แล้วคิดจะเขี่ยฉันทิ้งเหรอ ไม่มีทางหรอกโว้ย”

ลูกน้องบุญช่วยช่วยกันลากหลินออกไปจนได้  

พิมพ์อรมองตามด้วยความแค้น พูดพึมพำออกมาเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความอาฆาตโหดเหี้ยม “กสิณ”

ชาครเห็นสีหน้าแววตาพิมพ์อรรู้สึกไม่สบายใจ  เลยหันมองตามหลินไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดทันที

 

เวลาต่อมา ชาครกำลังขับรถตามหลังรถของหลินอยู่  ชาครจ้องเขม็งไปที่รถของหลินซักพักรถของหลินก็มีอาการกระตุกก่อนที่จะเครื่องดับไป หลินลงจากรถอย่างหัวเสีย ทุบรถ เตะรถ แล้วบ่นพึมพำตลอดเวลา  ก่อนที่หลินจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรเรียกช่าง ชาครจ้องเขม็งไปที่หลินตลอดเวลา

ขณะที่หลินกำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่  ทันใดนั้นรถของชาครก็พุ่งเข้าหาหลินทันที  หลินหันกลับมาก็ร้องกรี๊ดลั่นด้วยความตกใจสุดขีด 

 

ลาภิณเดินออกมาจากห้องทำงานหลังจากเพิ่งทำงานเสร็จ  ก็เห็นเจติยานั่งรออยู่หน้าห้องพร้อมกับอ่านหนังสือรอไปด้วย

“ออกเวรนานแล้วไม่ใช่เหรอะ ทำไมยังไม่กลับ  มีอะไรรึเปล่า”

“เปล่าค่ะ  เจมารอคุณกลับด้วยกัน”

ลาภิณปั้นหน้านิ่ง ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ “งั้นก็กลับได้แล้ว”


15 หน้า