บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 11
ที่ห้องแต่งศพ อยุทธ์กำลังใช้ดินสอสเก็ตภาพน้องฝ้ายให้เจติยาอยู่
อยุทธ์ส่งภาพที่สเก็ตเสร็จให้เจติยา “ลองดูนะครับว่าเหมือนมั้ย”
เจติยารับภาพมาดู “โอ้โห เหมือนมากเลยค่ะ แค่ฟังที่เจบอก ไม่น่าเชื่อว่าคุณอยุทธ์จะวาดออกมาได้เหมือนขนาดนี้”
“ขอบคุณครับ แล้ววิญญาณเด็ก เค้าต้องการให้คุณเจช่วยอะไรล่ะครับ”
“ยังไม่ได้คุยกันเลยค่ะ เค้าปรากฏให้เห็นแป๊บเดียวก็หายไป แต่ถ้าเค้าอยากให้ช่วยจริงๆ เดี๋ยวก็คงมาใหม่ เจถึงขอให้คุณช่วยสเก็ตภาพเหมือนเอาไว้ไงคะ เผื่อจะต้องใช้”
“ทำบุญด้วยการช่วยเหลือวิญญาณ แปลกดีนะครับ ไม่มีใครเหมือน”
“เอ่อ คุณอยุทธ์คะ แล้วเรื่องเหรียญ ไม่ทราบว่าคุณตัดสินใจยังไงคะ”
“ผมเข้าใจเหตุผลของคุณเจนะครับ ถ้ากล่องรากบุญถูกสร้างใหม่ขึ้นมาจริงๆ มันก็น่าห่วง แต่เรื่องนี้ก็เกี่ยวกับ ชีวิตของคุณพ่อผม ยังไงขอเวลาผมคิดให้รอบคอบก่อนนะครับ”
“ได้ค่ะ ฉันเข้าใจ ฉันก็เคยผ่านสถานการณ์แบบนี้เหมือนกัน ฉันไม่เร่งรัดคุณหรอกค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
ทั้งคู่ยิ้มให้กันด้วยความเข้าใจ ขณะนั้นเองลาภิณก็เดินเข้ามาในห้องทันเห็นภาพบาดตาก็หน้าบึ้งทันที
ลาภิณหน้าบึ้งตึงเคาะประตู “เจ จะกลับกันรึยัง”
“ค่ะคุณต้น ไปก่อนนะคะคุณอยุทธ์”
เจติยาหันไปบอกอยุทธ์ก่อนที่จะหันไปหยิบเป้แล้วเดินตามลาภิณไป ลาภิณหันไปเหล่มองอยุทธ์ด้วยสายตาไม่พอใจนิดนึงก่อนจะเดินไปกับเจติยา อยุทธ์ได้แต่มองตามเจติยาไป สีหน้าซึมๆ ปนเสียดาย
ด้านน้องมินร้องไห้ลั่น ดิ้นพราดๆไม่ยอมกลับบ้านกับสิทธิพร
สิทธิพรดุหลาน “หยุดเดี๋ยวนี้น้องมิน อย่ามาดื้อกับอานะ”
น้องมินร้องไห้ลั่น “อาใจร้าย”
ลาภิณและเจติยาเดินมาพอดี น้องมินรีบโผเข้าไปกอดเจติยาทันที
น้องมินอ้อน “อาเจ ให้หนูอยู่กับอาเจนะคะ”
เจติยาหันไปถามสิทธิพร “มีเรื่องอะไรกันเหรอคะ”
สิทธิพรหงุดหงิด “น้องมินไม่ยอมกลับบ้านน่ะครับคุณเจ ร้องจะอยู่กับคุณเจให้ได้ ทำไมถึงดื้อยังงี้ก็ไม่รู้”
ลาภิณและเจติยา ยิ้มแย้มลูบหัวน้องมินด้วยความเอ็นดู