บทละครโทรทัศน์ รากบุญ 2 (รอยรักแรงมาร) ตอนที่ 11 หน้า 2
“สงสัยจะติดเจซะล่ะมั้ง ที่จริงแกฝากน้องมินไว้กับฉันก่อนก็ได้นะ ฉันรับเลี้ยงให้ได้ แค่ไม่กี่วันเอง”
“ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้ฉันงานเยอะซะด้วย แต่ไม่รบกวนแกกับคุณเจแน่นะ”
“ไม่หรอกค่ะ น้องมินเรียบร้อยจะตายไป งั้นเดี๋ยวเราแวะไปเอาเสื้อผ้าของน้องมินก่อนนะคะ แล้วค่อยไป บ้านอากัน”
น้องมินยิ้มอย่างดีใจ “ค่ะอาเจ”
ขณะนั้นเอง ก็มีศีรษะของน้องฝ้ายงอกออกมาจากศีรษะของน้องมินแล้วหันมาส่งยิ้มให้เจติยา เป็นรอยยิ้มไร้เดียงสาแต่ดูน่าสะพรึงกลัว
เจติยาผงะไปด้วยความตกใจ จนหน้าซีดเผือด
ที่ห้องนั่งเล่นบ้านเจติยา น้องฝ้ายกำลังเล่นของเล่นอยู่ พร้อมกับคุยกับเจติยาไปด้วย
“หนูไม่รู้หรอกค่ะว่าตัวเองเป็นใคร ชื่อฝ้ายก็เป็นชื่อที่มินตั้งให้ แต่ชื่อจริงๆหนูชื่ออะไร หนูก็จำไม่ได้ค่ะ”
เจติยาหนักใจ “แล้วน้องฝ้ายไม่รู้เลยเหรอคะ ว่าตัวเองตายเพราะอะไร แล้วตายเมื่อไหร่”
น้องฝ้ายส่ายหน้า “หนูนึกไม่ออกค่ะ หนูรู้แต่ว่าหนูตายแล้ว ไม่มีใครเห็นหนูเลยนอกจากมิน อาเจเป็นคนที่สองค่ะที่เห็นหนู พอหนูเจออาเจ หนูก็รู้ว่าอาเจต้องช่วยหนูได้แน่ๆ หนูเลยขอให้มินร้องไห้งอแงขออยู่กับอาเจให้ได้”
“แล้วน้องฝ้ายต้องการให้อาช่วยอะไรคะ”
“หนูอยากรู้ ว่าตัวเองเป็นใคร แล้วทำไมถึงตายค่ะ”
เจติยาหน้านิ่งเครียดไป เมื่อเจอภารกิจยากแบบนี้
ลาภิณเดินกลับเข้ามาในห้อง พอเข้ามาก็เห็นเจติยานอนกล่อมน้องมินอยู่บนเตียง
ลาภิณหันไปถามเจติยา ”จะนอนแล้วเหรอเจ ยังไม่สองทุ่มเลยนะ”
เจติยารีบห้าม “เบาๆ สิคะ เดี๋ยวน้องมินตื่น แกเพิ่งหลับไปเดี๋ยวนี้เอง”
ลาภิณรีบปรับเสียงและท่าทางให้เบาที่สุด ย่องมานั่งที่เตียง “นี่เจจะให้น้องมินนอนกับเราเหรอ”
“ก็ต้องนอนกับเราสิคะ น้องมินยังเด็ก นอนคนเดียวไม่ได้หรอกค่ะ แปลกที่แบบนี้ แกตื่นขึ้นมากลางดึก กลัวแย่เลย” เจติยาหันไปห่มผ้าให้น้องมิน แล้วหอมแก้มเบาๆด้วยความเอ็นดู ลาภิณมองภาพเจติยาดูแลน้องมินแล้วก็ยิ้มขำๆ
เจติยาเหลือบมองสามีด้วยความแปลกใจ “ขำอะไรคะ”
ลาภิณเข้าไปนั่งใกล้ๆเจติยา โอบเอาไว้ “ก็ขำเจน่ะสิ รับบทแม่คนขึ้นเหมือนกันนะเนี่ย สงสัยต้องมีลูกของเราเองเร็วๆ ซะแล้วล่ะ” ลาภิณหอมแก้มเจติยา
เจติยาอมยิ้มมองดูน้องมินด้วยสายตาเอ็นดู ลาภิณเลื่อนไปลูบผมน้องมินเบาๆ สีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข ทำให้นึกอยากมีลูกเป็นของตัวเองมากขึ้น
มยุรีกำลังคุยโทรศัพท์บ้านอยู่ที่โถงบ้าน