บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 4 หน้า 4
ผ่าง! จู่ๆ นัทสึโกะก็เปิดประตูออกอย่างแรง “หยุดเดี๋ยวนี้”
รินดาราที่หน้าอยู่ใกล้หูโฮชิโนโอจิสะดุ้งตกใจ ทำเนียนโอบรอบคอโฮชิโนโอจิ แล้วซุกหน้ากับต้นคอโฮชิโนโอจิไปเลย “อุ้ย! เจ๊เข้ามาทำไม ชั้นอายจังเลย”
นัทสึโกะอ้าปากค้าง “เธอ..เธอทำจริงๆเรอะ”
“ไม่จริงจะสนุกหรือคะ ไม่เอาแล้ว ไม่สนุกเลย เราไปต่อที่อื่นกันเถอะค่ะ” รินดารารูดซิบกระเป๋า แล้วควงโฮชิโนโอจิออกไป
นัทสึโกะรีบเอาผ้ามาปัดๆ ในอากาศ “อี๋ๆๆ โลกีย์ ความน่ารังเกียจออกไปจากหอของชั้น”
หน้าหอพักโฮชิโนโอจิช่วยถือกระเป๋าเดินทางให้ ส่วนรินดารายังเกาะแขนโฮชิโนโอจิเดินออกมาอารมณ์ต่อเนื่อง “สะใจชะมัด..ยัยเจ๊คานทอง คงได้นั่งอิจฉาชั้นทั้งวันแน่..เชอะ”
“เห็นคุณทำแบบนี้แล้ว..คุณดูต่างจากที่ผมคิดไว้เยอะมากเลยนะครับคุณรินดารา”
รินดารารู้ตัวรีบปล่อยมือที่เกาะแขนโฮชิโนโอจิทันที “เอ่อ..ชั้นขอโทษด้วยค่ะ ปกติชั้นไม่ใช่คนแบบนั้น นะคะ สถานการณ์มันพาไป ชวนให้ชั้นอยากเอาคืนนิดๆหน่อยๆ”
โฮชิโนโอจิยิ้มรับ “ผมไม่ถือสาหรอกครับ..แค่รู้สึกว่าพอได้ใกล้ชิดคุณมากขึ้น เลยได้เห็นคุณในมุมที่ต่างจากที่ผมเคยเห็น”
“คุณเจอชั้นแค่ไม่กี่ชั่วโมง..แต่พูดอย่างกับรู้จักชั้นดี”
“ผมเป็นคนชอบสังเกตครับ” โฮชิโนโอจิยิ้มกลบเกลื่อน
ระหว่างนั้นอาคิระลงมาจากรถพร้อมนารูตะ “เรียบร้อยรึยังครับท่านชาย”
โฮชิโนโอจิพยักหน้ารับ นารูตะเข้ามาช่วยรับกระเป๋าของรินดาราไปไว้ที่ท้ายรถ โฮชิโนโอจิเปิดประตูให้รินดาราเข้าไปนั่งที่เบาะหลัง แล้วเขาตามไปนั่งคู่กับเธอ อาคิระมองตามทั้งคู่สังเกตความสนิทสนม ที่ทั้งคู่มีต่อกันอย่างสงสัย ทั้งๆที่เพิ่งจะได้เจอกัน
หน้าศาลเทพเจ้านกกระเรียน มิกิกับไอพากันเข้ามาตามหาอายูมิ ไอกับนานะเข้ามาจากทางหนึ่ง ย่ามิกิกับเคโกะ ก็ตามเข้ามาจากอีกทาง “อายูมิ..อายูมิ”
นานะร้องเรียก “คุณหนูอายูมิคะ..อยู่ไหนคะ..คุณหนู”
ย่ามิกิถาม “ไอ...เจออายูมิรึยัง”
“ทางไอยังไม่เจอเลยค่ะคุณย่า แล้วคุณย่าล่ะคะ”
ย่ามิกิส่ายหน้า “ยังไม่เจอเลย”