บทละครโทรทัศน์ กลกิโมโน ตอนที่ 4 หน้า 5
นานะหน้าเสีย “นานะขอโทษค่ะคุณย่า นานะผิดไปแล้ว ถ้าเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้นกับคุณหนู นานะจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย”
เคโกะบ่น “มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้วล่ะนานะ..หน้าที่เธอคือคอยดูแลคุณหนูตลอดเวลา แต่นี่เธอกลับสะเพร่าอย่างไม่น่าให้อภัย..แบบนี้มันน่า”
“เคโกะ !! นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาทะเลาะกัน เราต้องรีบตามหาอายูมิให้เจอ ชั้นคิดว่าอายูมิคงไปไหนไม่ไกล..ช่วยกันคิดดีกว่าว่ายังมีที่ไหนที่เรายังไม่ได้ไปหาอีก”
“เราก็ตามจนเกือบจะทุกที่แล้วนะคะคุณย่า” ไอนึกขึ้นได้ “ยังเหลืออีกที่ค่ะคุณย่า”
ลานบ่อน้ำโบราณ อายูมิกับฮิโตชิยิ้มให้กัน อายูมิเข็นรถเข็นเข้าใกล้ฮิโตชิหวังทำความรู้จัก “ชั้นชื่ออายูมิ..เธอล่ะชื่ออะไร” ท่าทางของฮิโตชิยังดูไม่ค่อยอยากให้อายูมิเข้าใกล้เท่าไหร่นักเลยพยายามถอย “เธอกลัวชั้นเหรอ..อย่างชั้นมีอะไรที่ต้องกลัวด้วยล่ะ ดูสิ..แม้แต่จะลุกเดินชั้นยังทำไม่ได้เลย”
ฮิโตชิก้มหน้าก้มตาเหมือนเด็กขี้อายแต่คอยชำเลืองมองอายูมิตลอด “ชั้นไม่ได้กลัวเธอ..เธอ ต่างหากที่จะต้องกลัวชั้น”
“กลัวเธอ..หน้าตาน่ารักอย่างเธอเนี่ยน่ะเหรอ”
“ชั้นน่ารักจริงๆเหรอ”
“จริงสิ..ชุดยูกาตะของเธอก็น่ารักดี..ชั้นชอบ”
ฮิโตชิมองชุดยูกาตะที่ตัวเองสวมอยู่แล้วสีหน้าค่อยมีรอยยิ้มขึ้นมานิดนึงเหมือนจะไว้ใจอายูมิ “ปกติมีแต่คนกลัวชั้น”
“ทำไมล่ะ..ทำไมเธอถึงคิดว่ามีแต่คนกลัวเธอ”
“ก็เพราะว่า...”
ฮิโตชิยังไม่ทันพูดออกมา เสียงเรียกของย่ามิกิก็ดังแว่วเข้ามา “อายูมิ..อายูมิ”
อายูมิหันไปตามเสียงที่คุณย่าเรียกเลยหันหลังให้ฮิโตชิ ซึ่งใบหน้าได้เปลี่ยนไปเป็นผีเด็ก ฮิโตชิเมะโคโซ ดวงตาสีดำ
สนิทมีคราบเลือดไหลออกมาจากดวงตาหน้าตาน่ากลัว
อายูมิยังไม่หันกลับไป “คุณย่าชั้นมาตามแล้ว..เธอไปเที่ยวบ้านชั้นกันมั้ย ที่บ้านชั้นมีขนมอร่อยๆ กินเยอะแยะเลย” อายูมิหันกลับมาถามฮิโตชิ แต่กลับไม่เห็นแล้ว ฮิโตชิได้หายไปอย่างรวดเร็ว “อ้าว..หายไปไหนแล้ว” อายูมิมองหาไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นวี่แวว จนกระทั่งคุณย่ากับคนอื่นเข้ามาเจอเธอ
“อายูมิ..มาอยู่ที่นี่เอง ย่าเป็นห่วงหนูแทบแย่”
อายูมิยังไม่ตอบคุณย่า สายตายังคงมองหาเด็กผู้ชายคนนั้นอย่างสงสัย