บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 13 หน้า 3
“แต่ฉันก็ละอายใจอยู่ดี”
“คิดมากไปเองรึเปล่า.. ยงยุทธอาจจะดีใจก็ได้ที่รู้ความจริง นอกจากได้เจอแม่แท้ๆของตัวเองแล้ว เขายังมีน้องอีกตั้งสองคน.. ผมเข้าใจอัมพรนะ วันนี้มันอาจจะเป็นเรื่องยากสักหน่อย แต่ผมก็เชื่อนะว่าสายสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูก ไม่มีทางตัดขาดได้หรอก ไม่วันใดก็วันนึง..ยุงยุทธก็ต้องรู้เรื่องนี้อยู่ดี”
เช้าวันต่อมา รถอัมพรแล่นเข้ามาจอด บริเวณรับ – ส่ง นักเรียน
“คุณแม่ไม่ค่อยสบาย ความจริงยุรีย์กับพี่ธนา นั่งรถสองแถวมากันเองก็ได้นะคะ”
“หรือไม่งั้น ผมก็ขับรถมาเอง ตอนเย็นก็ขับกลับ”
“ธนาขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กันลูก”
“โธ่ ง่ายจะตาย ผมดูคุณพ่อคุณแม่ขับ ผมก็ขับเป็นแล้ว ของกล้วยๆ”
“ไม่ได้หรอกนะ ลูกยังเด็กเกินไป แม่ไม่อนุญาตหรอก”
“คนอื่นเขายังขับรถมาโรงเรียนเลยนะแม่”
“ก็ช่างคนอื่นเขาสิ มันผิดกฎหมายไม่รู้รึไง”
“พี่ธนาจ๋อยเลย” มยุรีย์หัวเราะ ธนากระตุกหางเปียมยุรีย์ จนหน้าหงาย
“ไป..ตั้งใจเรียนกันนะลูก”
ธนา มยุรีย์ ไหว้อัมพร และลงจากรถ อัมพรมองตามลูกๆ จนปะปนหายไปในกลุ่มคน จึงมองหายงยุทธ
ยงยุทธเดินมาจะถึงอาคารเรียนอยู่แล้ว อัมพรที่ยืนดักรออยู่มุมนึง ยิ้มให้ และเดินตรงเข้ามาหา ยงยุทธเห็นอัมพร หน้าเครียดและบึ้งขึ้นมาทันที
“คุณย่ามาส่งเหรอลูก” ยงยุทธมองนิ่ง “น้าซื้อขนมมาฝาก เอาไว้กินตอนพักกลางวันนะลูก” อัมพรยื่นถุงขนมให้ยงยุทธ ยงยุทธเฉย อัมพรขยับเข้ามาใกล้อีก จับมือยงยุทธให้รับถุงขนมไป
ยงยุทธสะบัดมือออก ถอยหนี อัมพรเจื่อนสนิท “คุณทำยังงี้..ต้องการอะไร” อัมพรอึ้ง หน้าชา ”อยากจะแสดงให้เห็นว่าตัวเองเป็นแม่ที่แสนดีงั้นเหรอ...”
“ยงยุทธ”
“ผมรู้ความจริงหมดแล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร และคุณเป็นใคร” อัมพรพูดไม่ออก ได้แต่ตะลึงมอง “ให้ผมรู้อย่างที่เคยรู้มาว่าคนที่เป็นแม่แท้ๆ ของผมตายไปตั้งนานแล้วยังดีซะกว่าต้องมารู้ความจริงแบบนี้”
“ย่าเขาบอกอะไรลูก”
“ทุกอย่างที่ไม่มีใครอยากจะจดจำ คุณเป็นแม่ประเภทไหนกัน คุณทำร้ายจิตใจพ่อจนตรอมใจตายไม่พอ ลูกในไส้ของคุณแท้ๆ คุณยังขายกินได้ ..แล้ววันนี้ที่ย้อนกลับมาทำดีกับผม.. คุณต้องการอะไรกันแน่”
“ยงยุทธ ฟังแม่นะ ที่ลูกได้ยินได้ฟังมามันไม่ใช่ความจริง ขอโอกาสให้แม่ได้...”
“แม่ผมตายไปนานแล้ว คนอื่นไม่ใช่” ยงยุทธเดินออกไปทันที
อัมพรเหมือนถูกกระชากหัวใจออกไปจากร่าง.. น้ำตาร่วงแทบยืนไม่อยู่