บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 13 หน้า 4
ยงยุทธเดินสวนมยุรีย์ที่เดินเข้ามาพอดี
มยุรีย์ได้เห็นช่วงสุดท้ายของการโต้ตอบระหว่างยงยุทธ – อัมพร “คุณแม่.. คุณแม่เป็นอะไรคะ นายคนนั้นทำอะไรคุณแม่”
“เปล่า..เปล่า ไม่มีอะไร โรงเรียนจะเข้าแล้วนี่ลูก ไปเถอะ” อัมพรเดินปาดน้ำตาผละจากมา
มยุรีย์ เป็นงง สุด ๆ
มยุรีย์เล่าให้ธนาฟัง ธนาไม่เชื่อ “อย่ามาล้อเล่นนะยุรีย์”
“ไม่ได้ล้อเล่น คุณแม่ร้องไห้จริงๆ ยุรีย์เห็นกับตา คุณแม่ยืนคุยกับนายคนนั้นแล้วคุณแม่ก็ร้องไห้”
“คุยอะไร”
“จะไปรู้ได้ยังไงล่ะ”
เสียงออดสัญญาณบอกเวลา นักเรียนที่เล่นกันอยู่พากันวิ่งออกจากสนามไปเข้าแถวเคารพธงชาติ
“โรงเรียนเข้าแล้ว” มยุรีย์จะวิ่งออกไป
“เดี๋ยว ยุรีย์ ..แล้วไอ้หมอนั่นมันเป็นใคร”
“ก็เด็กใหม่ที่เพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนฝรั่งน่ะสิ”
อุไรรู้เรื่องก็ไม่พอใจ “อีแย้มมันคงใส่ความพี่ ให้ยงยุทธมันเข้าใจพี่ผิดๆ”
“ลูกบอกว่าฉันมีชู้ แล้วก็ขายเขากิน”
“นั่นปะไร พรากลูกพรากแม่เขาออกจากกันไม่พอ มันยังยุแยงให้ลูกเกลียดแม่ซะอีก อีนี่มันวอนลงนรกไม่ได้ผุดได้เกิดซะแล้ว”
อ่ำเสียใจ “นี่มันเวรกรรมอะไรนักหนา ทำไมถึงได้อาฆาตจองเวรกันไม่จบไม่สิ้น”
“ยังงี้มันก็ต้องทีใครทีมันแล้วล่ะแม่ พี่อัมพร..ลูกคนเดียว ตัดอกตัดใจซะ ถ้ามันไม่สำนึกบุญคุณว่า พี่ต้องทนลำบากอุ้มท้องมันมาเก้าเดือน แค่ฟังคำอีแย้มให้ร้ายพี่ ก็ช่างหัวมันเถอะ ลูกพรรค์นี้ ไม่ต้องไปมีเยื่อมีใยกับมันอีกแล้ว”
อัมพรร้องไห้ เจ็บปวด ทำใจไม่ได้
เวลาพักกลางวัน เด็กๆ นักเรียนมุ่งหน้าไปโรงอาหาร ธนายืนปักหลักคอยจนเห็นยงยุทธเดินมา จึงขยับเข้าขวางทาง ยงยุทธชะงัก ขยับจะเลี่ยงออกทางขวา แต่ธนาก็ขยับขวาง ยงยุทธมองหน้าธนา
“มีปัญหาอะไรไอ้เด็กใหม่” ยงยุทธมองนิ่งไม่โต้ตอบ ”ไม่ต้องมาทำหน้าซื่อ เมื่อเช้านายทำอะไร รู้ตัวรึเปล่า”
“ฉันไม่เคยรู้จักนาย แล้วก็ไม่อยากรู้จักด้วย”
ยงยุทธจะเดินออกมา ธนาคว้าคอเสื้อไว้ “นายพูดอะไร แม่ฉันถึงร้องไห้ บอกมาเดี๋ยวนี้”
“อ้อ..ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่นาย...”
“เออสิวะ ..บอกมา มึงพูดอะไรกับแม่กู” ธนาขย้ำคอเสื้อเหมือนพร้อมจะประเคนหมัด
“อะไรกันน่ะ นายธนา“ ธนาชะงัก อาจารย์เดินเข้ามาทันที “มีเรื่องอะไรกัน”