บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 15 หน้า 2
“อกหักมันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชาย เหมือนกินข้าวแล้วก็ต้องกินน้ำ...แต่พ่ออยากให้ธนาคิดอีกอย่างมากกว่า ความรักมันก็เหมือนกีฬา ยังก็ต้องมีการแข่งขัน...แต่สุดท้ายแล้ว จะแพ้ชนะกันยังไงก็ต้องยอมรับผลการแข่งขันด้วย ธนาเป็นนักกีฬา...พ่อว่าธนาคงเข้าใจมันดี..”
“ครับ คุณพ่อ”
“อีกอย่าง...พ่ออยากเห็นธนามุ่งหน้าสนใจการเรียนมากกว่า...ตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าอนาคตของตัวลูกเองนะ”
“ผมจะพยายามครับ คุณพ่อ”
ทวีตบบ่าลูกให้กำลังใจ ธนาฝืนยิ้ม
หทัยรัตน์ ตักไอครีมกิน “ขอบใจระพีมากที่ช่วยรัตน์”
“ระพีก็มีเหตุผลของระพีเหมือนกัน ธนาก็น้องของระพี ระพีไม่อยากให้เขาหมกมุ่นกับเรื่องนี้”
“รัตน์ก็ไม่ได้รังเกียจเขาอย่างไม่อยากอยู่ร่วมโลกหรอกนะ แต่รัตน์ว่า เป็นเพื่อนกัน เฉยๆ ดีกว่า”
“ใช่...เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ดีที่สุดแล้ว”
ยงยุทธผลักประตูร้านให้แย้มเข้ามา ระพีพรรณ มองไปเห็นพอดี ถึงกับชะงัก จนหทัยรัตน์ต้องมองตามสายตาระพีพรรณ
ยงยุทธ มองหาที่นั่ง มองมาเห็นทั้งคู่ แย้มก็มองหาที่นั่ง และเห็นระพีพรรณ หทัยรัตน์ เหมือนกัน ยงยุทธ ทำเป็นไม่เห็น ชวนแย้มไปนั่งอีกมุม ไม่ให้ใกล้ระพีพรรณ
“เอาไงดีล่ะระพี...ฉันควรเข้าไปทักไหม”
“เลี่ยงไปมุมโน้นแล้ว เขาคงไม่อยากให้..เอ่”อ..ย่าเขาเจอฉันหรอก”
“ทำไมล่ะ”
“แล้วตัวเองจะไม่เข้าไปแสดงตัวหน่อยเหรอ ฉันว่าย่าของเขาเห็นเธอกับฉันนะ”
หทัยรัตน์ชำเลืองมอง แล้วส่ายหัว “ฉันไม่กล้าหรอก...กลัวใจแก”
“กลัว...แต่คิดจะจริงจังกับหลานเขาเนี่ยนะ”
“ก็คนละคนกันนี่นา”
พนักงานรับออเดอร์ ทวนออเดอร์แล้วกลับออกไป
แย้มปลายตาไปทางระพีพรรณ แล้วทำเนียน “ย่าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะลูก” แย้มลุกออกไป
ยงยุทธยังไม่รู้ว่าระพีพรรณเป็นลูกอุไร ลูกพี่ลูกน้องตน