บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 28 (ตอนจบ) หน้า 11

ยงยุทธทรุดตัวลงกองกับพื้นในห้องตัวเอง ฟุบหน้าลงกับเข่าตัวเอง เขาเริ่มมองเห็นทางออกของปัญหาทั้งหมด

หทัยรัตน์อยู่ที่ชั้นล่างเขียนข้อความลงในแผ่นกระดาษ

“ยุทธ…ใจจริงรัตน์ไม่อยากจะทำอย่างนี้ แต่รัตน์ใจไม่แข็งพอที่จะเอ่ยปากบอกลากับยุทธตรงๆ ก่อนอื่นรัตน์ต้องขอโทษด้วยที่ไม่สามารถแต่งงานกับยุทธได้ เพราะพื้นฐานของการแต่งงานก็คือความรักและความเข้าใจ…”

หทัยรัตน์วางกระดาษจดหมายไว้บนโต๊ะอาหาร

หทัยรัตน์เดินออกมาจากบ้าน

“ความเข้าใจ…รัตน์แน่ใจว่ารัตน์มีให้ยุทธ แต่ยุทธมีให้รัตน์รึเปล่า รัตน์ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ ความรักที่รัตน์มีให้ยุทธมันเปลี่ยนไป ถ้ารัตน์ไม่หลอกตัวเอง รัตน์ยอมรับว่าความรู้สึกที่เหลือระหว่างกัน มันเป็นแค่ความผูกพัน ความเห็นใจ ส่วนความรักนั้นมันจางหายไปหมดแล้ว”

หทัยรัตน์เดินออกมาที่รถ หันกลับไปมองที่ตัวบ้าน เธอขึ้นรถและขับออกไป

ยงยุทธเดินเข้ามาที่โต๊ะอาหาร เห็นจดหมายที่วางทิ้งไว้บนโต๊ะ หยิบขึ้นมาอ่าน

“แต่รัตน์ไม่ได้หมายความว่ารัตน์เกลียดยุทธ เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ซึ่งมันอาจจะไม่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้ แต่รัตน์ก็หวังว่าคงเป็นซักวันนึง ถ้ายุทธทำใจได้แล้ว และค่อยๆ เดินกลับมาหารัตน์ รัตน์ก็พร้อมจะเป็นเพื่อนที่เข้าใจยุทธเหมือนที่ผ่านมา ดูแลตัวเองให้ดีๆ รักตัวเองให้มากๆ มีอะไรยังไง โทรหารัตน์ได้เสมอ …รัก…”

ยงยุทธอ่านจดหมายจบลง วางจดหมายลงที่เดิม แล้วค่อยๆ ตักข้าวต้มฝีมือหทัยรัตน์กิน พยายามกินอย่างเอร็ดอร่อย เพราะบอกกับตัวเองว่ามันเป็นอาหารมื้อแรกและมื้อเดียวที่หทัยรัตน์ทำให้เขากินกับมือตัวเอง กินไปน้ำตาร่วงไป ความสุขและความทุกข์เหมือนเป็นรสชาติเดียวกันที่แยกไม่ออก

ธนาขับรถเข้ามาจอด แล้วรีบลงจากรถ…สาวเท้าเข้ามาหารถทหัยรัตน์ที่จอดอยู่ข้างหน้า หทัยรัตน์นั่งคอยอยู่ในรถ

“รัตน์…รัตน์” หทัยรัตน์เปิดประตูรถออกมา ธนาจึงได้เห็นว่าหทัยรัตน์ร้องไห้ “เป็นอะไรรัตน์”

“รัตน์อดสงสารเขาไม่ได้นะธนา มันเหมือนเราใจร้าย ใจดำ เลือดเย็นกับเขามาก”

“มันไม่มีทางออกทางอื่นแล้วรัตน์ เขาต้องยอมรับความจริงให้ได้” ธนาดึงตัวหทัยรัตน์เข้ามากอดปลอบใจ

ยงยุทธนั่งเขียนอะไรบางอย่างต่อท้ายจดหมายที่หทัยรัตน์ทิ้งไว้ วางปากกาแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นเดินออกไปจากโต๊ะอาหาร เดินขึ้นบันไดไปชั้นบน