บทละครโทรทัศน์ สุดแค้นแสนรัก ตอนที่ 28 (ตอนจบ) หน้า 14
ยงยุทธยังถูกปั๊มหัวใจอยู่ในห้องฉุกเฉิน ทุกคนยังทุ่มเทยื้อชีวิตเขาไว้ ที่เครื่องมือวัดสัญญาณชีพ ปรากฏสัญญาณชีพจรที่กลับคืนมา
ระพีพรรณดีใจสุดขีด “กลับมาแล้วรัตน์ กลับมาแล้ว”
หลังจากปั๊มหัวใจต่อจนสัญญาณชีพเสถียร เครื่องช่วยหายใจเข้าทำงานต่อทันที ทั้งหทัยรัตน์และระพีพรรณที่เหนื่อยกันแทบขาดใจ สวมกอดกันทั้งน้ำตา
อุไรกระวนกระวายอยู่หน้าห้องพระเพราะข่าวร้าย อ่ำที่นั่งวิปัสสนาสงบนิ่งอยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชา ค่อยๆ ลืมตาขึ้น หลังจากออกจากสมาธิ แล้วขยับตัว กราบพระ
อุไรรีบเข้ามาหา “แม่…ธนาโทรศัพท์เข้ามาเมื่อสักพัก บอกว่ายงยุทธกินยาตายนะ หัวใจหยุดเต้นแล้วด้วย” อุไรน้ำตาพาลไหล
อ่ำไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับข่าวร้าย กราบพระเสร็จพอดี หันมา “แต่ตอนนี้ ฟื้นแล้ว ปลอดภัยแล้วนี่ลูก”
อุไรอึ้ง งงจัด เสียงโทรศัพท์อุไรดังขึ้น อุไรรีบกดรับสาย “ว่าไงระพี” อุไรฟังแล้วตะลึง “ได้ๆ…ดีแล้ว” อุไรกดวางสาย “แม่…แม่รู้ได้ยังไง”
อ่ำยิ้มและหันไปทางพระพุทธรูป อุไรนิ่งงัน ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ…
ยงยุทธที่ค่อยๆลืมตาขึ้นในห้องคนไข้
เสียงลลดาตื่นเต้น “ตื่นแล้วค่ะ…พี่ยงยุทธตื่นแล้ว”
ทุกคนขยับเข้ามาใกล้เตียง
หทัยรัตน์รีบถาม “ยุทธ…ยุทธ เป็นยังไงบ้าง” ยงยุทธค่อยๆ หันมามอง ยังเบลอ มึน เหมือนหลับไปนานแสนนาน หทัยรัตน์จับมือยงยุทธไว้ “พักผ่อนให้เยอะๆ นะ หิวน้ำไหม”
มยุรีย์ ลลดา กุลีกุจอช่วยกัน ธนาที่ยืนมองดูอยู่ห่างๆ ค่อยๆ ถอยออก พาตัวเองออกไปจากห้องอย่างเงียบๆ
หทัยรัตน์เดินออกมามองหาธนา และเห็นธนาอยู่มุมนึง, เดินเข้ามาหา “ยุทธเขาคงต้องพักฟื้นอีกหลายวัน”
“รัตน์จะทบทวนตัดสินใจเรื่องของเราใหม่ ธนาก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ”
“หมายความว่ายังไง”
“ธนาว่าธนาเข้มแข็งพอที่จะอยู่อย่างไม่มีรัตน์ แต่ยงยุทธเขาต้องมีใครสักคน”
“ทำไมพูดอย่างนี้”