บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 3 หน้า 6
ลำเจียกกำลังป้อนขนมนมสาวใส่ปากทศพล แกล้งโชว์ให้เห็นร่องอก “นี่เค้าเรียกว่าขนมนมสาว คุณทศพลเคยเห็นมั้ยจ๊ะ ทั้งหอม ทั้งหวาน อร๊อย อร่อย มา! เดี๋ยวลำเจียกป้อน”
“ผมกินเองได้”
พิมพ์พรรีบปรี่เข้ามาทันที “ไม่รู้ว่าที่นี่ดอนไม้ป่าหรือเมืองแม่ม่ายกันแน่ ผู้หญิงแถวนี้ถึงได้หิวผู้ชายนัก เหมือนตายอดตายอยากมานาน”
“ผู้หญิงบางคนเห็นหงิมๆ เงียบๆ ฉันก็เห็นฟาดเรียบมาหลายรายแล้ว” ลำเจียกสวนกลับ
รัตนาวดีเตือนพิมพ์พร “ฉันว่าเธออย่าลดตัวไปเสวนาด้วยเลย เปลืองตัวเปล่าๆ”
เจิดนภาแขวะ “คนมันอยู่ในที่ต่ำๆ ก็เลยทำตัวต่ำตามกำพืด”
“หนอย ! อีนังผู้ดีแปดสาแหรก เที่ยวดูถูกคนอื่นเขา ไม่รู้จักก้มดูเงาตัวเอง วันนี้อีลำเจียกจะตบเรียงตัวให้กินน้ำพริกไม่ได้เลย คอยดู”
“ก็เข้ามาสิ คิดว่าฉันกลัวแกหรือไง” พิมพ์พรโกรธควันออกหู
พวกของลำเจียกกับพิมพ์พรเงื้อง่าจะตบกัน จนทศพลต้องเข้ามาห้าม ชาวบ้านมุงดูกันเต็ม
“พอได้แล้ว ! ไม่อายชาวบ้านบ้างหรือไง”
“ก็มันมาหาเรื่องพิมพ์ก่อน พลก็เห็น”
“ผู้หญิงเมืองกรุงตอแหลตาใสเหมือนกันหมดทุกคนเลยเลยหรือเปล่าวะ” ลำเจียกด่า
“แกว่าใครห๊ะ อีบ้านนอก !” เจิดนภาด่ากลับ
ทั้งสองฝ่ายเงื้อง่า ตั้งท่าจะตบกันอีกรอบ
ทศพลถึงกับส่ายหน้า “ถ้าห้ามไม่ฟัง อยากมีเรื่องกันก็เชิญ”ทศพลพูดจบก็รีบตามคำแก้วไป วางห่อดอกไม้ที่ซื้อจากคำแก้วทิ้งไว้
พิมพ์พรปรายตามองพวกลำเจียกเหยียดๆ จะตามทศพลไป ลำเจียกยื่นขามาขัด พิมพ์พรเสียหลักหน้าคะมำ ล้มไปคลุกฝุ่น ร้องลั่นตลาด พิมพ์พรหันมามองด้วยความแค้น ลำเจียกลอยหน้าน่าหมั่นไส้
เจิดนภาจะปรี่เข้าไปตบลำเจียก “แกแกล้งเพื่อนฉันเหรอ”
ลำเจียกเชิดหน้าท้าทาย “เพื่อนแกมันโง่ เดินมาสะดุดขาฉันเอง”
รัตนาวดีเข้ามาห้าม “อย่ามีเรื่องกันเลย ฉันขอเถอะ !”
“อยากได้มั่งเหรอ เอาซี๊....”
ลำเจียกตบรัตนาวดีเป็นคนแรก มะลิกับชบารุมเจิดนภา ลำเจียกตบกับพิมพ์พร ซัดกันนัว ชาวบ้านส่งเสียงเชียร์ พนันขันต่อกันว่าใครจะชนะอย่างสนุกสนาน เจิดนภาเอาห่อดอกไม้ของทศพลที่วางไว้ปาใส่ลำเจียก มะลิ ชบา กระจายเกลื่อนไปหมด พวกของวันชนะได้ยินเสียงเอะอะ ก็รีบวิ่งเข้าไปห้าม สถานการณ์ชุลมุนมาก ไม่รู้ใครเป็นใคร