บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 4 หน้า 8
สัปเหร่อคงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แต่ยังคงพูดเสียงแข็ง “พวกเอ็งจะให้ข้าล้อเล่นกับพระกาฬหรือไง”
ทศพลควักแบงค์ร้อยมาอีกใบ “สองร้อย!”
สัปเหร่อคงมือสั่นด้วยความโลภ ไม่เคยเห็นเงินค่าจ้างมากขนาดนี้มาก่อน บุหรี่ในมือสั่น เถ้าร่วงพรู “มันเสี่ยงนา....”
ทศพลควักแบงค์ร้อยมาอีกใบ “สามร้อยบาทขาดตัว จะเอาหรือไม่เอา!”
สัปเหร่อคงรีบคว้าเงินหมับจากมือทศพล มองเงินตาวาว มือไม้สั่นเย็นเฉียบ “ตกลง!”
วันชนะยิ้มมุมปากกระซิบเบาๆ กับประกิต “โธ่เอ๊ย ! นึกว่าจะแน่ ที่แท้ก็เห็นแก่เงิน!”
ทศพลยิ้ม ทุกอย่างเป็นไปตามแผน
สัปเหร่อคงเอาจอบขุดลงบนหลุมศพในป่าช้า ค้างคาวแม่ไก่บินฮือพึ่บพั่บเฉียดหัวไป เชษฐ์ยืนถือตะเกียงส่องดูต้นทางให้ บรรยากาศในป่าช้าน่ากลัวมาก หมาหอนระงม
“เร็วสิตาคง เร่งมือหน่อย ขืนชักช้าแบบนี้ เช้าจะเสร็จมั้ย” วันชนะชักกลัว
“อุวะ ! ข้าแก่แล้วนะโว้ย ถ้าอยากให้เสร็จเร็วๆ ก็มาช่วยกันขุดสิวะ”
วันชนะรับจอบจากสัปเหร่อคงลงมือขุดเอง ขุดไปก็บ่นกระปอดกระแปด “เสียเงินแล้วยังต้องมาออกแรงเองอีกเหรอวะเนี่ย”
สัปเหร่อคงยกขวดเหล้าขาวกระดกย้อมใจ สายตาอสรพิษ เฝ้ามองอยู่ ทศพลรู้สึกคล้ายกับมีคนจับตามองเขาอยู่ตลอดเวลา พอหันไปก็ไม่เห็นใคร วันชนะขุดต่อไปเรื่อยๆ เหงื่อโทรม จนกระทั่งฟันจอบกระทบกับหีบไม้ใต้ผิวดิน ดังแก๊ง !
“กระทบฝาโลงแล้ว” สมมาตรได้ยินเสียงก็เอ่ยบอก
ประกิตถามย้ำ “ตาแน่ใจนะว่าไม่ผิดโลง”
“เออ ! ใบนี้ไม่ผิดหรอก ข้าฝังเองกะมือ” ประกิตช่วยเกลี่ยดินที่ฝาหีบศพออกจนเห็นฝาชัดทั้งสี่ด้าน สัปเหร่อคงกระดกเหล้าขาวย้อมใจจนหมดขวด แล้วเอาชะแลงค่อยๆ งัดฝาโลงทั้งสี่ด้าน “ข้าจะขอทำแค่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายในชีวิต ไม่เอาอีกแล้ว”
สัปเหร่อคงออกแรงงัดฝาโลงศพสุดแรง เชษฐ์ส่องตะเกียงลงต่ำ เห็นงูนานาชนิดเลื้อยอยู่ในโลงกัดกินศพจนไม่เหลือซาก คราบเลือดแห้งกรังอยู่บนเสื้อผ้าลุงชม
“เหวอ !!!! งู !! งูผี !!” วันชนะตะโกนลั่น
งูจงอางตัวใหญ่จะพุ่งเข้ามาฉก สัปเหร่อคงรีบเอาฝาดันปิดโลงศพทันเวลาพอดี เสียงฉกฝาโลงดังโป๊ก ทุกคนตกตะลึงกับภาพอันน่าสยดสยองตรงหน้าขนลุกซู่
ทั้งหมดกลับจากป่าช้า ยังหน้าซีดตัวสั่นกับเหตุการณ์สยองที่เพิ่งประสบมา