บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 17 หน้า 20
ฉัตรสุดารู้สึกวิตกไปด้วย “ดาบเหล็กไหลมีอานุภาพมากนัก เราจักป้องกันเจ้าแม่เยี่ยงไรดี”
“ชีวิตข้าเป็นของเจ้าแม่ ข้ายอมตายเพื่อปกป้องเจ้าแม่”
ฉัตรสุดามองวัชระปราการหัวใจร้าวราน หลงรักงูหนุ่มข้างเดียว
สุภัทรใช้แว่นขยายนักโบราณคดีส่องดูหงอนนาคีในมือแล้วผงะ เมื่อเห็นเซลล์คล้ายเซลล์มนุษย์ จู่ๆ หงอนนาคีก็เรืองแสงวาบ สุภัทรรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตที่มืออย่างแรงจนเผลอปล่อยหงอนนาคีหลุดมือร่วงลงไปบนโต๊ะ
ทศพลเข้ามาเห็นพอดีรีบเข้ามาหาสุภัทรด้วยความเป็นห่วง “พ่อ....เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“แค่ชานิดหน่อยเหมือนถูกไฟดูด”
“ถูกไฟดูดงั้นเหรอครับ” ทศพลแปลกใจ
“หงอนนั่นเหมือนมีพลังงานไฟฟ้าในตัวเองคล้ายสิ่งมีชีวิตพวกปลาไหลไฟฟ้าหรือกระเบนไฟฟ้า”
“อาจารย์ทัศนัยก็เคยบอกผมแบบนี้เหมือนกัน แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงครับในเมื่อเทวรูปไม่ใช่สิ่งมีชีวิต แต่เป็นแค่รูปปั้นหินธรรมดา”
“แล้วถ้าฉันบอกแกว่า หงอนนี่คือหงอนของสิ่งมีชีวิต แกจะเชื่อมั้ย”
“หมายความว่าไงครับ” ทศพลสีหน้าตื่นเต้น
“ฉันเจอชั้นเชลล์ที่เหมือนเซลล์มนุษย์เนื้อสารของชิ้นส่วนนี่ไม่ใช่หินแต่เป็นชิ้นส่วนมนุษย์ที่แข็งจนเป็นหิน...เหมือนมัมมี่”
ทศพลอึ้งไปนิดหนึ่ง ก่อนจะตอบปฏิเสธ “เป็นไปไม่ได้หรอกครับชิ้นส่วนนี้ผมได้มาจากเทวรูปที่ครึ่งบนเป็นคนครึ่งล่างเป็นงู พ่อคงไม่คิดว่าจะมีสิ่งมีชีวิตแบบนี้จริงๆ ใช่มั้ยครับ”
“ครึ่งคน ครึ่งงูงั้นเหรอ? หรือว่าจะเป็น...พญานาค”
ทศพลมองหงอนศิลาในมืออย่างอึ้งๆ!!
-- จบนาคี ตอนที่ 17 --