บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 18
อาจารย์ทัศนัยสงสัย “ทำไมล่ะ เกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า”
เจิดนภาอ้ำๆ อึ้งๆไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหนดี “คือ....เอ่อ....คือ....”
“เอ้า ! มัวแต่เอ่อๆ อ่าๆ อยู่ได้ รีบๆ เล่ามาเร็วๆ เข้าสิ คนเค้ารอฟังอยู่” วันชนะรำคาญ
“โอ๊ยยยยย อย่าเร่งสิ ให้ฉันเรียบเรียงก่อน !”
ทุกคนต่างรอฟังเจิดนภาเล่าใจจดใจจ่อ
พวกชาวบ้านมาชุมนุมพร้อมกันที่ลานหน้าเทวาลัยเจ้าแม่นาคี โห่ร้องสาปแช่งคำปอง
กำนันแย้มยกมือเป็นสัญญาณให้ชาวบ้านทุกคนเงียบ ก่อนประกาศลั่น “ทุกคนฟังให้ดี ! หมออ่วมบอกว่าเที่ยงวันนี้จะเกิดสุริยคราส”
ชาวบ้านส่งเสียบเซ็งแซ่ “สุริยคราสอีกแล้วเหรอ !!!”
“สาเหตุที่ปีนี้เกิดสุริยคราสสองครั้งติดๆ กัน เป็นเพราะมีคนอุบาทว์ทำผิดผี”
กระถุ่งรีบใส่ไฟตามกำนันแย้มทันที “มึงนั่นแหละ อีคำปอง อีแม่ม่ายผัวตาย มึงทำผิดผี ลูกมึงถึงได้เป็นงู !”
เสียงพวกชาวบ้านโห่ร้องเห็นด้วยกับนางกระถุ่งที่เป็นเหมือนแกนนำมวลชน
“เอ็งมีอะไรจะแก้ตัวมั้ย อีคำปอง” คำปองกัดริมฝีปากแน่น จ้องกำนันตาเขม็งไม่ยอมปริปากตอบ “ดี! ในเมื่อเอ็งเงียบ ข้าจะถึงว่าเอ็งยอมรับ พ่อแม่พี่น้อง นางคำปองมีลูกเป็นงูผี เราจะทำยังไงกับมันดี”
“เผามันทั้งเป็น เลือดอุบาทว์ของมันจะได้ไม่แปดเปื้อนดอนไม้ป่า !!” กระถุ่งตะโกนลั่น
พวกชาวบ้านโห่ร้องอย่างบ้าคลั่ง “เผามันเลย !! เผามัน!!”
กอจุดกองไฟลุกพรึ่บ โชติช่วงตรงหน้าคำปอง เพื่อเป็นการกดดันคำปอง ชบากับซ่อนกลิ่นทำเหยเก เสียวไส้ “ถึงกับต้องย่างสดน้าคำปองเลยเหรอ โหดอ่ะแก”
“นี่เป็นแผนล่อนังคำแก้วออกมาฆ่า แกสองคนดูไม่ออกเหรอ อีโง่” ลำเจียกกอดอก ยิ้มลอยหน้า อ่านแผนการของกำนันแย้มออก
กำนันแย้มจิกผมคำปอง แล้วพูดเบาๆ กับคำปอง ให้ได้ยินแค่สองคน “เรียกนังคำแก้วให้ออกมา แล้วข้าจะปล่อยเอ็ง”
“แผนระยำ อย่าคิดว่าฉันรู้ไม่ทัน” คำปองกัดฟันกรอด
“มึงจะเรียกหรือไม่เรียก”
คำปองจ้องหน้ากำนันแย้มนิ่ง อย่างท้าทาย แล้วถล่มน้ำลายใส่ “พวกมึงเป็นคนแท้ๆ แต่จิตใจเลวยิ่งกว่าสัตว์”
กำนันแย้มโมโห ตบหน้าคำปองที่ไม่ยอมทำตามแผนการ ร้องตะโกนลั่นหน้าเทวาลัย “อีคำแก้ว ! อีนังงูร้าย ถ้ามึงไม่ออกมา แม่มึงตาย กูจะเผาแม่มึงทั้งเป็น”
คำปองกลัวว่าคำแก้วจะออกมาช่วยตนก็รีบตะโกนบอกคำแก้ว “คำแก้ว เอ็งอย่าออกมานะลูก อย่าออกมา”
กำนันแย้มตบหน้าคำปอง “อีคำปอง !!”