บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 6
ทศพลพยายามแกะมือลำเจียกที่กอดแขนตัวเองอยู่ แต่ลำเจียกไม่ยอมปล่อยง่ายๆ “แต่ลำเจียกรักคุณ ต้องการคุณ... ที่ลำเจียกตกเป็นเมียพ่อหมอเมืองอินทร์ก็เพราะนังงูผีมันใช้เล่ห์เพทุบายกับลำเจียก... บอกตามตรงพ่อหมอเมืองอินทร์ลีลาจืดชืด ไม่เอาไหน สู้คุณทศพลไม่ได้เลยสักนิด”
“เรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก ลำเจียก ตัดใจจากผมเสียเถอะ ผมรักคำแก้ว และหัวใจผมไม่มีวันที่จะรักใครได้มากเท่านี้อีกแล้ว”
“คุณทศพลกำลังหลงเสน่ห์นางอสรพิษ นังคำแก้วมันเป็นงู ลำเจียกเคยเห็นมากับตา จะเอาลำเจียกไปสาบถสาบานวัดไหนก็ได้”
“ผมไม่เชื่อ!” ทศพลมั่นใจ
“คิดดูสิ เวลานังคำแก้วมันตกอยู่ในอันตราย ไอ้งูนรกพวกนั้นก็ออกมา ช่วยมันทุกที ถ้าไม่ใช่นางงูผี แล้วจะเรียกว่าอะไร”
ทศพลเดินหนีไม่อยากต่อปากต่อคำกับลำเจียกอีกต่อไป ลำเจียกกระฟัดกระเฟียด ไม่ได้ดั่งใจ พูดเท่าไหร่ ทศพลก็ไม่เคยเชื่อสักที
ทศพลสับสนเพียงลำพัง คำพูดของลำเจียกและคนอื่นๆ ยังว่ายวนอยู่ในหัว ทศพลเอามือกุมหัว จากที่ไม่เคยเชื่อเลย พอฟังคนอื่นพูดบ่อยๆ เข้าก็ชักเอนเอียง
บุญส่งเดินกะโผลกกะเผลกเข้ามาหาทศพล “ทศพล อามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”
“เรื่องคำแก้วใช่มั้ยครับอา”
“อารู้ว่าหลานไม่เชื่อว่าคำแก้วเป็นงู”
“ชาวบ้านใส่ร้ายคำแก้ว เพราะไม่อยากให้คำแก้วกับแม่อยู่ที่นี่”
“ในฐานะที่อาสนิทกับพ่อของหลานมานาน และหลานก็เป็นเพื่อนสนิทกับพิมพ์พรลูกสาวอา ฟังอาให้ดี... คำแก้วเมียหลานน่ะไม่ใช่คนหรอก แต่มันเป็นงูผี... ผีนางงูขาวเข้าสิงร่างนังคำแก้วเมื่อ 19 ปีก่อน คนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นถูกงูกัดตายหมด มีแต่นังคำแก้วกับแม่มันที่รอดมาได้”
ทศพลมองบุญส่ง “ไม่จริง อาเอาอะไรมาพูด คำแก้วเป็นเมียผม เรานอนด้วยกันทุกคืนจะเป็นงูผีงูปีศาจไปได้ยังไง ผมไม่อยากเชื่อ”
“อารู้ว่ามันเชื่อได้ยาก ถึงหลานไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่อาอยากให้หลานพิสูจน์ด้วยตัวเองเสียก่อนแล้วค่อยเชื่ออา”
“ผมไม่พิสูจน์อะไรทั้งนั้น”
“จะกลัวอะไร ถ้าเมียหลานไม่ได้เป็นงู !” ทศพลชะงัก คำพูดของบุญส่งฟังดูมีน้ำหนัก นิ่งครุ่นคิด “หลานไม่อยากให้คำแก้วหลุดพ้นจากข้อกล่าวหาของพวกชาวบ้านหรือไง ถ้าคำแก้วไม่ได้เป็นงู ก็พิสูจน์ให้ความจริงปรากฏสิ”
“พิสูจน์ยังไง”