บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 2
เชษฐาใส่ถุงมือยางกำลังเช็คศพของเกริกที่นอนอยู่บนเตียงผ่าชันสูตร เขาจับไปที่คอ รู้สึกได้ว่าส่วนตรงแถวๆส่วนที่เป็นหลอดลมดูแปลกๆ เชษฐามองที่หลอดลม ก่อนเงยหน้าขึ้นมาคิดๆอะไรบางอย่าง เขาหันหลังกลับไปหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมา แล้วหันกลับมาที่ศพเกริก ทำท่าจะกรีดที่คอของศพเกริก แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงโซ่ตรวนลากพื้น เชษฐาหันไปมองแต่ไม่เห็นใคร เลยหันกลับมาทำงานต่อ ชายหนุ่มวางมีดที่เปื้อนเลือด แล้วจึงหยิบบางอย่างจากคอ เชษฐาแปลกใจ ถือวัตถุนั้นเดินไปที่ก๊อกน้ำ แล้วเปิดล้าง...น้ำค่อยๆชะเลือดที่เปื้อนวัตถุนั้นจนหมด จึงเห็นว่าในมือเชษฐาคือ ทับทิมสีเลือด
วันใหม่ ภายในสตูดิโอวาดรูปของทิพอาภามีเฟรมวาดวางตั้งเรียงรายซ้อนกันอยู่ บางเฟรมวาดเสร็จแล้ว
อัคนีเดินเข้ามามองไปที่ด้านหลังของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังวาดภาพอยู่ที่เฟรม “ทิพ...”
ทิพอาภาตอบโดยยังไม่หันหน้ามา “แป๊บนึงนะคะพี่อัค ทิพขอวาดตรงนี้อีกนิดนึง” อัคนีเดินไปยืนมองด้านหลังของทิพอาภา สักครู่ทิพอาภาวาดเสร็จวางอุปกรณ์ อัคนีหยิบผ้าเช็ดมือ แล้วส่งให้ ทิพอาภาหันมาหาอัคนี “นั่นไง!! แหวนหายอีกแล้วนะคะพี่อัค”
“อย่าเพิ่งงอนจ้ะ พี่ถอดตอนทำงานแล้วลืมเอากลับมาใส่แค่นั้นเอง...” อัคนีดึงสร้อยออกมาจากคอเสื้อ เห็นว่าสิ่งที่ห้อยอยู่กับสร้อยคือแหวนหมั้น
ทิพอาภายิ้ม แกะแหวนออกมาจากสร้อยอัคนี แล้วสวมแหวนที่นิ้วนางซ้ายของอัคนี ทิพอาภายิ้มๆขำๆ “สวมแหวนหมั้นรอบที่ ๓๗๕ ค่ะ”
“ทิพก็เกินไป...”
“ไม่เกินหรอกค่ะ”
“โกรธป่ะเนี่ย?”
“แค่งอน..”
“งั้นง้อ”
“งั้นหาย...”
อัคนีขำ “อ้าว ทำไมง่ายจัง”
“ถ้ายาก...ทิพจะหมั้นกับพี่อัคมาได้ตั้งหลายปีเหรอคะ”
อัคนียิ้มๆแล้วแหย่ทิพอาภา จนเธอยิ้มได้ อัคนีกำลังจะหอมแก้มทิพอาภา ทันใดนั้น ได้ยินเสียงกระแอม อัคนี ทิพอาภาชะงัก หันมาเห็นว่าเป็นเชษฐา
“อ้าว? หยุดทำไม? ต่อเลยๆ ผมรอได้ครับ”