บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 2 หน้า 4

บรรยากาศในอุโมงค์มืดมิดจนมองไม่เห็นอะไร ได้ยินเสียงมือที่สัมผัสกับผนังดินเย็นเฉียบไปเรื่อยๆ อัคนีกำลังเดินอยู่ในอุโมงค์เหมือนเดิม ที่นั่นดูมืดมิดและน่าอึดอัด แต่อัคนีเริ่มชินทางและไม่กลัวเหมือนในฝันครั้งแรกๆ สักครู่เห็นเหมือนมีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ค่อยๆส่องรำไรเข้ามา ทำให้เห็นว่าบริเวณที่อัคนียืนอยู่ เป็นอุโมงค์ดินคดเคี้ยว อัคนีสัมผัสกับผนังดินด้วยความแปลกใจเพราะคุ้นกับสถานที่นี้ อัคนีรีบหันเดินเข้าไปหาแสงที่ปลายอุโมงค์นั้น เพราะรู้สึกว่ามีอะไรรอคอยตนเองอยู่ที่ปลายอุโมงค์ อุบลที่สวมชุดไทยสมัยอยุธยา สีเหลืองทอง ยืนหันหลังอยู่ที่ปลายอุโมงค์ ที่ข้อเท้าข้างขวามีโซ่ตรวนล่ามอยู่

“คุณ!!”

อุบลค่อยๆหันมา แสงกระทบกับทับทิมที่ติดอยู่กับศิราภรณ์ กระทบเข้าตาอัคนี อัคนีสะดุ้ง เบือนหน้าหนี

ห้องทำงานอัคนี เห็นว่าอัคนีที่นอนฟุบอยู่ที่โต๊ะทำงานสะดุ้งตื่นขึ้นมา รอบๆโต๊ะทำงานมีหนังสือวางกองเกลื่อนโต๊ะ อัคนีค่อยๆมองไปรอบๆตัวเห็นว่าตัวเองอยู่ในห้องทำงานก็โล่งอก ได้แต่คิดว่าทำไมถึงฝันเรื่องนี้ซ้ำๆ อีกแล้ว

อัคนีเอื้อมมือไปจะปิดหนังสือที่กองที่โต๊ะ แต่ฝ่ามือของตัวเองเปื้อนดินซึ่งเป็นดินที่ลูบจากในอุโมงค์ อัคนีชะงักมองว่ามือตัวเองไปเปื้อนดินมาจากไหน ก่อนค่อยๆปัดออก แล้วปิดหนังสือที่กองอยู่กับโต๊ะ

ทันใดนั้นอยู่ๆก็มีเสียงตรวนลากไปกับพื้นดังขึ้นที่ด้านนอกห้อง เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังมา “คุณพระ...” เขาชะงักมองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นใคร แต่ยังมีเสียงลากตรวนดังอยู่ “คุณพระเจ้าขา น้องอยู่ตรงนี้เจ้าค่ะ”

อัคนีลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วค่อยๆเดินไปตามเสียงที่ได้ยิน อัคนีเดินไปใกล้ๆกับกระจกที่มีม่านปิดไว้ มือของอัคนีค่อยๆ รูดม่านเพื่อดูว่ามีใครอยู่ด้านนอกหรือไม่

“คุณพระ...” ม่านค่อยๆถูกมือของอัคนีรูดออกช้าๆ เสียงตรวนเงียบลง ไม่มีใครยืนอยู่ด้านนอก “คุณพระ...” เสียงตรวนดังขึ้นที่ด้านนอกอีกมุมหนึ่งพร้อมกับเสียงเรียก อัคนีเลยตัดสินใจเดินออกจากห้องทำงาน

อัคนีเดินอยู่ในบริเวณสวนหน้าบ้านของตัวเอง ได้ยินเสียงตรวนลากผ่านพื้นหญ้า และต้นไม้ดังไปรอบๆ อัคนีพยายามมองหาที่มาของเสียง ทันใดนั้นอัคนีรู้สึกเหมือนได้ยินเรียกดังอยู่รอบตัว อัคนีพยายามหันมองไปตามเสียง

“คุณพระ... คุณพระ... คุณพระ...คุณพระ ...”

อัคนีหันหน้าตามเสียงเรียก แล้วมองไปที่หน้ารั้วบ้าน ผู้หญิงในชุดไทยสมัยอยุธยา เป็นชุดสีเหลืองทอง ชุดเดียวกับผู้หญิงในฝันของอัคนี ที่ข้อเท้าข้างขวามีโซ่ตรวนติดอยู่ ยืนอยู่หน้ารั้วบ้าน แต่ถูกเงาของต้นไม้บังไว้ ทำให้อัคนีเห็นหน้าของเธอไม่ชัด

“คุณ...”

“ในที่สุดเราก็ได้พบกัน......อัคนี!!”

อัคนีกำลังจะวิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นที่รั้วบ้าน แต่ทันใดนั้นเองก็มีแสงวาบเข้าตาอัคนี อัคนีชะงักหยุด

อัคนีที่นอนหลับอยู่บนเตียง สะดุ้งตื่นขึ้นมาค่อยๆมองไปรอบๆตัวเห็นว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอน อัคนีคิดแปลกใจกับความฝันที่เพิ่งตื่นขึ้นมา