บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 2 หน้า 5
เช้าวันใหม่ ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
นักข่าวกำลังรายงานข่าวอยู่ในล็อบบี้ของโรงพยาบาล “ภายหลังจากที่ พันตรีดนัย อลงกรณ์สกุล รองเลขาธิการพรรคเทอดธรรม นักการเมืองและไฮโซชื่อดัง ได้ซิ่งซุปเปอร์คาร์คันหรูพุ่งชนกลุ่มนักปั่นจักรยานจนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต ๑ ราย และได้รับบาดเจ็บอีก ๓ ราย และหนึ่งในนั้นเป็นนายทหารยศพันโท ที่เคยได้รับเหรียญกล้าหาญ และขณะนี้พันตรีดนัยกำลังเดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมผู้บาดเจ็บที่ยังคงอยู่ในห้องไอซียู...”
ประตูโรงพยาบาลเปิด ดนัย ในชุดสูทดำเดินเข้ามาพร้อมวิชิตที่หิ้วกระเช้าเยี่ยม กับบอดี้การ์ด นักข่าวรีบกรูกันเข้าไปสัมภาษณ์
“ท่านคะ...กระแสโซเชียลวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักว่าที่ท่านขับรถชนเพราะท่านเมา จริงรึเปล่าคะ?”
“ผมขอไม่พูดอะไรมากดีกว่าครับ ตอนนี้หลักฐานก็ออกมาแล้วว่าไม่พบปริมาณแอลกอฮอลล์ในกระแสเลือดของผม”
“แต่ก่อนหน้านี้ได้มีภาพท่านไปร่วมงานปาร์ตี้กับกลุ่มนักธุรกิจนะคะ”
ดนัยยิ้ม “ไปปาร์ตี้ไม่ได้แปลว่าต้องดื่มเหล้าทุกคนนี่ครับ... ขอตัวไปเยี่ยมคนเจ็บก่อนนะครับ”
บอดี้การ์ดกันนักข่าวออกให้ดนัย ดนัยเดินเข้าโรงพยาบาลไป วิชิตหิ้วกระเช้าเดินตาม
ดนัยเดินมาหยุดที่หน้าห้องไอซียู วิชิตหิ้วกระเช้าเดินตามพร้อมบอดี้การ์ด ทันใดนั้นประตูห้องไอซียูเปิดออกเห็น ณรงค์ เดินออกมาจากห้อง
ดนัยเห็นณรงค์เดินออกมาก็ชะงัก แล้วยกมือไหว้ “สวัสดีครับ พี่ณรงค์...ไม่คิดว่าจะเจอพี่ที่นี่”
“แกคงลืมไปมั้งว่าคนที่แกขับรถชนคือเพื่อนฉัน!”
“ผมก็นึกว่าพี่มาทำตามหน้าที่ของหัวหน้าพรรคฝ่ายค้านที่อยากได้พื้นที่ข่าว!”
อัคราออกมาจากห้อง “แกอย่าคิดว่าคนอื่นเค้าจะเป็นเหมือนแกสิ!” ดนัยชะงัก หันไปมองอัครา “ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง!”
ดนัยโกรธ เดินไปประจันหน้ากับอัครา “พี่อย่าลืมสิครับตอนนี้พี่เป็นแค่ทหารเกษียณอายุ แต่ผมเป็นถึงรองเลขาธิการพรรคร่วมรัฐบาล.. ไม่ใช่ลูกกระจ๊อกของพี่อย่างเมื่อก่อนแล้ว”
อัคราพูดยิ้มๆ “เหมือนคางคกขึ้นวอน่ะเหรอ?”
ดนัยแค้น หันไปกระชากกระเช้าเยี่ยมจากวิชิตยัดใส่มืออัครา “ฝากไปเยี่ยมเพื่อนพี่ด้วยนะครับ!” เขาเอ่ยอย่างแค้นๆ “เสียดายที่ผมไม่รู้มาก่อนว่าเป็นเพื่อนพี่ ไม่งั้นแทนที่จะเป็นกระเช้า ผมจะได้เปลี่ยนเป็นพวงหรีด!” ดนัยเดินออกไปทันที วิชิต กับบอดี้การ์ดเดินตาม
อัครา ณรงค์มองตามดนัยไม่อยากจะเชื่อว่าดนัยเป็นไปได้ขนาดนี้