บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 5 หน้า 8
“ยังไงนะพี่?”
“เมื่อคืนนี้ฉันฝันเห็นตัวเองเป็นขุนศึกสมัยกรุงแตก แล้วทหารคนสนิทของฉันก็หน้าตาเหมือนคนขับรถคุณสโรชินี คนเดียวกับที่โชว์ในงาน”
“โธ่พี่ พี่ก็แค่เจอเค้า แล้วคิดมากจนเก็บเอาไปฝัน”
อัคนีเซ็งที่เชษฐาไม่เชื่อ “เอาเป็นว่าฉันรู้สึกว่าคุณสโรชินีเขารู้อะไรบางอย่างที่ฉันต้องการรู้ อย่าถามนะว่าเรื่องอะไร เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“งั้นที่ผมเข้าใจก็ไม่ผิดไปซะหมดหรอกครับ คุณสโรชินีเขารู้ว่าพี่ชอบเรื่องลึกลับ เขาก็เลยทำตัวให้ลึกลับให้พี่สนใจ... ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ!!”
อัคนีเองก็คิดเหมือนเชษฐาว่าสโรชินีไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ
อัคนีขับรถเข้าบ้าน แล้วลงจากรถ
ใหญ่รีบวิ่งเข้ามาบอก “นายครับ มีคนมารอพบนายอยู่ตั้งนานแล้วครับ ผมบอกว่านายจะกลับมากี่โมงไม่รู้ เขาก็บอกว่าไม่เป็นไรเขาจะรอครับนาย”
“ใคร?”
วิชิตเดินออกมาจากสวนที่นั่งรออยู่ “สวัสดีครับคุณอัคนี...จำผมได้ไหมครับ?”
อัคนีเดินนำวิชิตเข้ามา “คุณมีธุระอะไรอีกครับ?!”
“ผมไม่อ้อมค้อมแล้วกัน ผมมาเรื่องคุณสโรชินี” อัคนีชะงัก “คืนนั้นก่อนที่เธอจะกลับ ผมเห็นคุณกับเธอ...คุยกันดู สนิทสนม กันน่ะครับ”
อัคนีไม่พอใจ “นี่คุณแอบตามดูผมงั้นเหรอ?!”
“บังเอิญผมอยู่แถวนั้นพอดีครับ คือ...คุณพอจะติดต่อเธอได้ไหมครับ? หรือคุณบอกที่อยู่ที่ทำงานเธอมาก็ได้ เดี๋ยวผมไปหาเธอเอง” เห็นอัคนีนิ่งไป “เอางี้...ถ้าคุณอัคนีอยากได้อะไรตอบแทนก็บอกได้เลยนะครับ ขอแค่บอกผมมาว่าจะพบเธอได้ที่ไหน?”อัคนีทนไม่ไหว โมโหจนเผลอหลุดปาก “ในหลุมฝังศพมั้งคุณ!” วิชิตชะงัก อัคนีเองก็ชะงักไปด้วย “ขอโทษนะครับ ถ้าธุระของคุณคือเรื่องคุณสโรชินี ผมคงบอกอะไรคุณไม่ได้ เชิญครับ”
“มีอีกเรื่องครับ คุณหญิงท่านสนใจอยากจะซื้อทับทิมอาถรรพ์ที่อยู่กับคุณ”
อัคนีชะงัก จำได้ “คุณใช่ไหมที่เคยโทรมาขอซื้อกับผม?”
“ต้องขอโทษจริงๆครับถ้าเป็นการเสียมารยาท แต่คุณหญิงท่านเป็นคนชอบสะสมเครื่องประดับโบราณ ถ้าท่านชอบอะไรแล้วท่านสู้ราคาไม่อั้นครับ”
“เสียใจครับ ผมเอาทับทิมนั่นคืนเจ้าของคดีเค้าไปแล้ว!”
“ถ้าคุณคืนไปแล้ว แล้วนั่นอะไรครับ?” อัคนีชะงัก หันไป เห็นทับทิมอยู่ในตู้ อัคนีตกใจ ว่าทับทิมมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง วิชิตเดินไปมองทับทิมใกล้ๆ “น้ำงามจริงๆ ถ้าคุณหาช่องทางขายให้ได้ ผมรับรองเลยว่าท่านจะต้องตอบแทนคุณอย่างงาม”
อัคนีพยายามอดกลั้น “ผมเป็นนักโบราณคดีครับ ไม่ใช่นายหน้า...ส่วนคุณ ถ้าไม่เคารพอาชีพตัวเอง ก็ช่วยเคารพอาชีพคนอื่นด้วย..เชิญครับ!”
อัคนีเดินไปเปิดประตูรอ วิชิตมองหน้าอัคนีโกรธๆ