บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 6
ในเมือง แสงคำปั่นจักรยานมาอย่าวรวดเร็ว ดาวเด่นยังกอดกระเป๋า มองไปรอบๆ ที่ริมถนน รถโดยสารแบบชาวบ้านจอดเรียกคนอยู่ฝั่งตรงข้าม ดาวเด่นมองเห็นคนขึ้นไป ก็ก้าวจะข้ามไปถาม
แสงคำที่ปั่นรถมา เห็นดาวเด่นวิ่งข้ามถนน ก็หักหลบ ดาวเด่นตกใจ หยุดกึก แสงคำเสียหลัก จักรยานล้มกลิ้งไปกับพื้น
ดาวเด่นตกใจ รีบวิ่งมา กอดกระเป๋ายืนดู ตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูก “เป็นอะไรมากหรือเปล่า”
แสงคำผลักจักรยานออกจากตัว กระชากเสียงด้วยความโมโห “ข้ามถนนแบบนี้ อยากตายเร็วนักใช่มั้ย”
แสงคำกับดาวเด่นประจันหน้ากันด้วยความรู้สึกไม่ดีตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน แสงคำลุกขึ้น ดาวเด่นจะช่วยยกจักรยาน แสงคำดึงกลับ แล้วปั่นเลยไปเลย ดาวเด่นได้แต่มองตามงงๆ
หนานไตรมองขอสับช้างที่อยู่ตรงหน้า
เนื้อนางมองเห็น ยันตัวลุกขึ้น “ตาจ๋า ..อย่า...”
ทุกคนหันมามองเนื้อนาง คำฝายรีบประคองเนื้อนางนั่ง หมื่นหล้าหันมาทางเนื้อนาง หนานไตรหันมองเนื้อนางเป็นห่วง ม่อนดอยไปข้างๆหนานไตร
“เนื้อนางเป็นยังไงบ้าง” หมื่นหล้าถาม
“เนื้อนางตกน้ำเองจ้ะตา หัวฟาดกับหิน หนานไตรไปช่วยไว้” เนื้อนางมองไปทางหนานไตรอย่างขอบคุณ
“เอ็งออกไปได้แล้ว หนานไตร หลานข้าไม่เป็นอะไรแล้ว”
หนานไตรมองหมื่นหล้าอย่างรู้ว่าหมื่นหล้ายังโกรธเรื่องแขไข “ผมขอโทษแทนทุกคนครับ หมื่นหล้า”
หนานไตรพูดได้แค่นั้น มองเนื้อนางห่วงใย แล้วถอยออกไป ไม่อยากให้หมื่นหล้าหงุดหงิดอีก
เนื้อนางสงสัย ”หนานไตรขอโทษทำไมจ๊ะ ตา” หมื่นหล้าไม่อยากพูดถึง เนื้อนางถามซ้ำ “มีอะไรหรือจ๊ะ ตา เล่าให้เนื้อนางฟังเถอะจ้ะ”
“คนของแม่นาย ผู้หญิงคนนั้น”
“คุณแขไข”
“มันพูดไม่ดีตอนที่เห็นหนานไตรอุ้มเจ้ากลับมา”
เนื้อนางนึกรู้ว่าแขไขคงพูดด่าว่าจนหมื่นหล้าไม่สบายใจ เนื้อนางเข้าไปกอดหมื่นหล้าไว้
“ตาเคยบอกแล้วว่าอย่าเข้าใกล้หนานไตร”
“ตาจ๋า .. เนื้อนางผิดเอง เนื้อนางขอโทษนะจ๊ะตา เนื้อนางทำให้ตาไม่สบายใจ”