บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 8 หน้า 3
ดาวเด่นประชด “หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆ ว่า เฝ้าไว้ไม่ให้คลาดสายตา”
จันตาสะดุ้ง “อุ๊ย นั่นหมานะคะ”
ดาวเด่นย้อน “ก็ใครว่าไม่ใช่ล่ะ สุนัขเฝ้ารางหญ้า”
“ยายดาว ...” แขไข แม่นายมองหมั่นไส้ดาวเด่น ดาวเด่นลอยหน้ายิ้มให้
“พี่ธรรพ์คะ แขมีเรื่องรบกวน ช่วยสั่งคนพาน้องดาวเด่นไปส่งที่บ้านทีเถอะค่ะ”
“ดาวไม่กลับนะคะ คุณน้าผู้ชายสั่งไว้ว่าดาวต้องอยู่กับพี่แข”
แม่นายยิ้ม “กลับไปเถอะจ้ะ อ่อนแอขี้โรคกระเสาะกระแสะ เกิดไม่สบายในปางอีก ก็จะเป็นภาระของหนูแข ภาระของธรรพ์ ภาระของฉัน และภาระของทุกคน”
แม่นายยิ้มเยาะดาวเด่น จันตาเหยียดยิ้มสะใจเปิดเผย ดาวเด่นมองตอบโต้ทุกคนด้วยสายตาดื้อดึง ไม่ยอมแพ้
หนานไตรยืนอยู่กับหมื่นหล้า ม่อนดอยยืนข้างๆหนานไตร แสงคำ อินกับคนงานยืนอยู่ตรงข้าม
หนานไตรบอกกับหมื่นหล้า “เคลื่อนย้ายไม้ที่ตีทะเบียนแล้ว ส่งให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้เลยครับ”
“เอ้า ไอ้แสงคำ ได้ยินแล้วนะ เรียกคนของเรามาทำงานให้หมด”
“ช่วงนี้ช้างป่วยหลายตัว ทำงานไม่ได้”
หนานไตรหันขวับมองแสงคำทันที “วันก่อนยังเห็นทำงานกันได้”
“ก็มันเพิ่งป่วย”
“อย่างนี้เราจะส่งไม้ไม่ทัน” ม่อนดอยกังวล
หมื่นหล้าเอ่ยขึ้น“ไม่ต้องห่วง หนานไตร ข้าจะรีบรักษาให้”
“ไม่เป็นไรครับ หมื่นหล้า ยังไงเราก็ต้องส่งไม้ให้ทันเวลา”
“แล้วเอ็งจะทำยังไง หนานไตร”
หนานไตรไม่ตอบมองแสงคำกับพวกที่สายตาท้าทาย
เนื้อนาง คำฝายนั่งกินข้าวอยู่ที่โรงอาหาร กำปุ้งสะกิดรัญจวนให้มอง รัญจวน กำปุ้งเดินตรงมาที่เนื้อนาง คำฝาย
รัญจวนพูดเสียดสี “กินเข้าไปเยอะๆ นะ จะได้มีแรงออดอ้อนผู้จัดการ เผื่อจะได้เจ้าบ่าวคนใหม่”
เนื้อนาง คำฝายวางช้อนลง มองรัญจวน
รัญจวนยียวนต่อ “อิ่มละ”
กำปุ้งเสริม “สงสัยจะรีบไปทำงานบนเรือนสำนักงานค่ะคุณพี่ งานอะไรน้า หุบๆ อ้าๆ อ้าๆหุบๆ”
คำฝ่ายด่ากลับทันที “งานล้างปากหุบๆ อ้าๆ ของแกไง นังแมงมุมยักษ์”
คำฝายกับกำปุ้งจะรี่เข้าหากัน