บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 18
ในห้องนอนแขไข แม่นายกำลังอุ้มทารกน้อย อ้วนจ้ำม่ำ ธรรพ์ยืนใกล้แม่นาย แขไขยังนอนอยู่บนเตียง จันตาอยู่ด้านหลังแม่นาย ชะเง้อมองทารกน้อยในห่อผ้าด้วยสายตาแปลกใจ
“ดูหลานชายแม่สิ ธรรพ์” แม่นายชื่นชม ธรรพ์ขยับมามองใกล้ด้วยรอยยิ้ม “น่าเกลียดน่าชัง สมเป็นลูกณไตรจริงๆ”
ธรรพ์สลดวูบลงนิดเดียว แล้วเปลี่ยนเป็นดึงทารกมาอุ้มไว้ในอ้อมกอดตัวเองอย่างหวงแหน แขไขมองจ้อง ธรรพ์กอดหอมทารกด้วยความรัก “ชื่นใจเหลือเกิน ... ตาหนู”
แขไขมองธรรพ์ที่ก้มลงจูบลูก สายตาไม่พอใจ กราดเกรี้ยวขึ้นมา “พี่ไตรล่ะคะ ทำไมไม่มาดูลูก”
ธรรพ์กอดทารกไว้ หันไปตอบโต้แขไขทันที “พี่ณไตรเค้าก็ต้องไปดูแลลูกเมียของเค้า”
“แต่ฉันก็เป็นเมีย”
“เมียที่พี่ณไตรไม่เคยยอมรับ” แม่นายกับจันตามองแปลกใจธรรพ์ที่ขึ้นเสียงกับแขไข “คุณกำลังเหนื่อย นอนเงียบๆ พักผ่อนซะ ไม่ต้องดิ้นรนอะไรอีก ผมจะเลี้ยงตาหนูให้เอง”
ธรรพ์กอดทารกจ้องตาแขไขอย่างแข็งกระด้าง จนแขไขต้องหยุด
ในมุมมืดปลอดคน วันดีก้าวเข้ามามองไกลด้วยรอยยิ้มสะใจ เอ่ยขึ้นกับบุญลือ
“นี่คือการแก้แค้นที่สะใจที่สุด นังแม่นาย มันถูกหลอกให้ต้องเลี้ยงเลือดเนื้อเชื้อไขของเนื้อนางผู้หญิงที่มันเกลียด เมื่อไหร่ที่เด็กโตขึ้นมาสมบูรณ์เพียบพร้อมทั้งปัญญา บารมี และทรัพย์สมบัติ เมื่อนั้น ฉันถึงจะเปิดเผยความจริงให้นังแม่นายมันกระอักเลือดตาย”
“ถ้าเกิดใครสักคนจับได้ว่าพี่วันดีสลับลูกเนื้อนางกับแขไขล่ะ”
“จะต้องไม่มีใครจับได้ เรื่องนี้มันจะเป็นความลับแค่แกกับพี่ บุญลือแกเองก็อย่ามีพิรุธเรื่องเอายาขับเลือดมาให้พี่ล่ะ พี่เอาให้แขไขกิน ลูกมันถึงไม่รอด”
“พี่แน่ใจเหรอ สลับลูกเนื้อนางกับแขไขอย่างนี้ ใครๆ ก็จะยิ่งรักยิ่งเอาใจแขไขที่มีลูกชายน่ารัก”
“จะไม่มีใครรักมันลง คนอย่างแขไขไม่สมควรเป็นแม่ใครทั้งนั้น อีกหน่อยทุกคนก็จะรู้ซึ้ง โดยเฉพาะคุณธรรพ์ ทีนี้คุณธรรพ์จะได้เลิกรักเลิกหลง ตัดขาดผู้หญิงสวยแต่เปลือกอย่างแขไขได้สักที “ วันดียิ้มมั่นใจ หันไปสั่งบุญลือ “บุญลือ แกกลับไปคอยดูที่ปางไว้ มีอะไรก็รีบมาบอกพี่ ขอบใจมากนะ ถ้าไม่ได้น้องชายอย่างแก พี่ก็คงทำทุกอย่างคนเดียวไม่สำเร็จ”
“ฉันเต็มใจทำทุกอย่างตามที่พี่สั่ง”