บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 25
อรองค์ยืนชะเง้อ มองไปด้านใน คำฝายเปิดประตูออกมาพอเห็นอรองค์ ก็เดินลงมา “คุณจะอยู่ที่นี่ทำไม หรือว่ามาเป็นหูเป็นตาให้แม่นายอีกคน”
“ฉันไม่ได้เห็นด้วย เรื่องที่แม่นายให้คนทำร้ายเนื้อนางนะ”
“พวกคนรวยตีค่าชีวิตคนจนเหมือนฝุ่น เนื้อนางไม่เกี่ยวกับเรื่องในอดีต ทำไมต้องมารับกรรม ถูกเกลียด ถูกทำร้าย ถูกเอาชีวิต”
“ถ้าเธอเป็นคนที่ถูกแย่งความรัก เธอจะไม่มีเหตุผลให้กับใครทั้งนั้น”
“ความรักที่แท้จริงต้องไม่เห็นแก่ตัว ถึงขนาดจะฆ่าคนอื่นให้ตาย”
“เพราะคนบางคนไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมเป็นรองใคร ไม่ต้องการใช้ของร่วมกับใครโดยเฉพาะ .... สามี”
“อย่างแขไขล่ะสิ” อรองค์มองคำฝายตาวาววับขึ้นมา “ดิ้นรนยื้อแย่งหนานไตรมาจากเนื้อนาง สุดท้ายไม่ได้ทั้งความรัก ไม่มีความสุขจนวันตาย”
คำฝายมองอรองค์แล้วเดินกลับเข้าไปในเรือนเพื่ออยู่เป็นเพื่อนเนื้อนาง
อรองค์ฟังแล้ว สีหน้าเจ็บปวดขึ้นมาอย่างมาก
ในกระท่อม ณไตรกำลังเช็ดผมให้แขไขเบามือ แขไขนั่งกอดอก ณไตรเอาผ้าห่มให้อีกชั้น แสงคำ หมอเทพทัตมองอยู่
“พ่อเลี้ยงกลับไปที่ปางเถอะ ผมดูแลคุณแขไขให้เอง” แสงคำอาสา
ณไตรลุกขึ้น สีหน้าเศร้า “ฉันไม่รู้จะมองหน้าเนื้อนางยังไง ยิ่งรู้อดีตทุกอย่างว่าทำไมแม่นายถึงเกลียด ฉันก็ยิ่งสงสารเนื้อนาง”
“เนื้อนางเป็นคนดี ความดีอาจจะทำให้ความโกรธเกลียดจางลงได้สักวันนึง”
“ฉันก็หวังว่าจะเป็นอย่างที่นายพูด แสงคำ ทางนี้ฉันฝากดูแขไขด้วย”
“ฉันจะมาทุกวัน เผื่อคุณแขไขจะดีขึ้นเร็วๆ” เทพทัตบอกเพื่อน
“ดี จะได้ผลัดกับแสงคำ หายมานานๆ คนจะสงสัย” ณไตรมองขอบใจเพื่อน แล้วเลื่อนสายตาไปมองแขไข ก่อนจะเดินออกไป
แขไขยังอยู่กับตัวเอง แขไขนึกถึงวันที่ถูกทำร้ายในปาง หน้าวันดีกับบุญลือแวบเข้ามา แขไขตัวสั่น รำพึงรำพันกับตัวเองเบาๆ ยังไม่มีใครได้ยิน “ผู้ชาย .....ผู้หญิง”