บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 25 หน้า 3
“อ้าย“
ณไตรรีบรับสมอ้าง “แสงคำไปดูไม้ให้ผม”
“ไปดูไม้อะไรกันทุกวัน วันก่อนก็เพิ่งไปดู”
“ไม้ในป่ามันสำคัญมากกว่าชีวิตคนเหรอ ไอ้แสงคำ ถึงต้องทิ้งเนื้อนางไป แล้วถ้าเกิดไม่ได้แค่สาดเลือด มันขึ้นมาฆ่าเนื้อนางอีก” คำฝายต่อว่า
แสงคำเผลอเถียงทันที “มันไม่มาแล้ว”
“ใครไม่มา” เนื้อนางรีบถาม
แสงคำรู้ว่าพลาดตอบไปเพราะคิดถึงว่าเป็นแขไข
ณไตรรีบดึงความสนใจ ทำเสียงขึงขังไม่พอใจ “จะซักแสงคำไปทำไม ในเมื่อแสงคำไปทำตามคำสั่งผม”
เนื้อนาง คำฝายจ้องมองณไตร ณไตรหน้าตานิ่ง หันไปทางแสงคำ “รีบไปจดรายละเอียดเรื่องไม้ที่เรือนสำนักงาน ไม่ต้องห่วงทางนี้ ฉันดูเอง”
“ครับ พ่อเลี้ยง” แสงคำรีบเดินออกไป คำฝายมองแล้วเดินตามแสงคำไปไม่ลดละ
เนื้อนางหันมาทางณไตร “อ้ายแสงคำท่าทางแปลกๆตั้งแต่มีผีแขไข”
ณไตรเถียงทันที “ผมบอกแล้วว่าเรื่องผีแขไขมันไม่มีจริง”
“ถ้าไม่มีจริง ทำไมต้องรีบไล่อ้ายแสงคำไปด้วย” เนื้อนางมองคาดคั้น หวังต้อนณไตรให้จนมุม
บุญลือลอบเข้ามาในปางไม้ ในเอวมีปืน เดินลัดเลาะในป่า มองหาแขไข ปิงเดินตามหลัง
“ดูให้ทั่ว ถ้าเจอมันในป่านี้ แสดงว่าแขไขที่เราเห็น .. มันไม่ใช่ผี” บุญลือเดินนำปิงมองหาไปรอบๆ
เนื้อนางขยับเข้ามาจ้องณไตรใกล้ขึ้น “คุณบอกเนื้อนางได้มั้ยพ่อเลี้ยง มีอะไรอยู่ในป่า มันเกี่ยวกับที่ผีหน้าเหมือนแขไขเข้ามาบีบคอเนื้อนางใช่มั้ย”
“เนื้อนาง ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่คุณจะสงสัยผมกับแสงคำ คุณต่างหากที่กำลังตกอยู่ในอันตรายที่สุด”
“เนื้อนางรู้ว่าผีแขไขอยากฆ่าเนื้อนาง ไม่ว่าจะผีจริงหรือผีปลอม เนื้อนางก็ระวังตัวอยู่แล้ว แต่ถ้ามีอะไรที่เนื้อนางจะช่วยคุณกับอ้ายแสงคำเรื่องนี้ได้เนื้อนางก็อยากช่วย เพราะมันหมายถึงการล้างมลทินให้ตัวเนื้อนางด้วย”
ณไตรฟังแล้วจับไหล่เนื้อนางเบาๆ “ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผม เนื้อนาง ... ผมต้องดูแลคุณ ถึงคุณจะบอกว่าดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องการผม ผมก็จะไม่ห่างจากคุณ ผมอยากให้คุณรู้ว่ามันคือความภูมิใจที่ผู้ชายคนนึงได้ปกป้องผู้หญิงที่เป็นหัวใจของตัวเอง” ณไตรมองเนื้อนาง ทอดเสียงอบอุ่น จนเนื้อนางอ่อนลงอย่างเข้าใจความเป็นห่วงของณไตร
แสงคำเดินเร็วผ่านสะพานข้ามบึง คำฝายเดินตามติด จนแสงคำต้องหันมาถาม “ตามมาทำไม”