บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 25 หน้า 5
แขไขวิ่งหนีมาด้วยความหวาดกลัว ด้านหลังบุญลือวิ่งตาม ชักปืนออกมา
เนื้อนาง คำฝาย ม่อนดอยกำลังช่วยกันทำความสะอาด เนื้อนางสีหน้าครุ่นคิดเรื่องณไตรกับแสงคำแล้วพูดขึ้น “ที่พ่อเลี้ยงกับแสงคำไม่ยอมบอกเรา เพราะเค้าสองคนอาจจะกำลังวางแผนจับตัวฆาตกรฆ่าคุณแขไข แล้วก็ต้องเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับที่นี่กับหิมวัต ถึงไม่ให้เรื่องนี้รู้ถึงหูใครเลย”
“แต่เนื้อนางไม่ใช่คนปากโป้ง ทำไมถึงจะบอกไม่ได้”
ม่อนดอยท้วง “เนื้อนางไม่ใช่ แต่แกล่ะ แล้วคนอื่นๆ อีก มีพิรุธขึ้นมา ทีนี้ก็เท่ากับปล่อยเสือเข้าป่า”
คำฝายค้อนม่อนดอยที่ให้เหตุผลจริงจัง
“พ่อเลี้ยงน่ะเค้าคิดรอบคอบ” ม่อนดอยมองเนื้อนาง “เชื่อใจพ่อเลี้ยงเถอะนะ เนื้อนาง พ่อเลี้ยงยอมเสียสละทุกอย่างให้เนื้อนางได้จริงๆ”
เนื้อนางมองม่อนดอยที่ยืนยัน แต่สายตาเนื้อนางก็ยังไม่คลายความอยากรู้
ณไตรเดินเร็วเข้าไปทางกระท่อม หมอเทพทัตกำลังเดินตามหาแขไขมาจากอีกทาง
ณไตรเห็นก่อนก็วิ่งเข้าไป “ไอ้หมอ ทำไมแกไม่อยู่กับแขไข”
“แขไขหนีออกมา”
“นานหรือยัง”
“พักนึงแล้ว” ณไตรสีหน้าร้อนใจวิ่งออกหา
เทพทัตวิ่งตามไปด้วย
แขไขวิ่งหนี ด้านหลังบุญลือใกล้เข้ามา แขไขเหลียวไปมองแล้วยิ่งกลัว มองกลับมาเห็นพุ่มไม้ที่ขวางหน้า แขไขตัดสินใจพุ่งทะลุพุ่มไม้ หวังว่าจะรอด ณไตรกับหมอเทพทัตวิ่งมา เห็นแขไขพุ่งออกมาจากชายป่า สะดุดกิ่งไม้ล้มลงกับพื้น
ณไตรรีบวิ่งเข้าไปประคอง “แขไข”
หมอเทพทัตตามมาดู ด้านหลังบุญลือมองเห็นณไตรก็หลบวูบ
“มัน” แขไข ชี้ไปทางป่าที่ออกมา “มันตามมา คนที่ฆ่าฉัน มันวิ่งตามฉันมา” บุญลือเห็นแขไขชี้มาที่ตัวเอง ก็ยิ่งหลบ
ณไตรมองแล้วรีบผละมือปล่อยจากแขไข “ไอ้หมอ พาแขไขกลับไปกระท่อมก่อน”
หมอเทพทัตรีบเข้ามารับแขไขไปจากณไตร
ณไตรวิ่งเข้าไปตามที่แขไขชี้ทันที แขไขตัวสั่นกลัว หมอเทพทัตกอดไว้ให้หายตกใจ มองตามณไตรแวบเดียว แล้วรีบพาแขไขออกไปจากตรงนั้น