บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 16

เนื้อนางเดินเร็วตั้งใจหนีจากณไตรออกไปจากปาง กิ่งไม้แห้งอันใหญ่ร่วงลงจากต้นไม้มาตรงหน้า เนื้อนางตกใจผงะถอย ขาไปสะดุดเข้ากับรากไม้บนพื้น เนื้อนางล้มลง เนื้อนางจับข้อเท้าที่พลิกครางออกมาด้วยความเจ็บ แต่เนื้อนางกัดฟันยันตัวลุกขึ้น ไม่ยอมหยุดพัก เขย่งขาเดินไปต่อทันที

ณไตรวิ่งลงจากบันไดเรือนหอต้นไม้อย่างเร็ว เพื่อไปตามหาเนื้อนาง 

คำฝายถามย้ำ “ไอ้พ่อเลี้ยงมันเอาเนื้อนางไปไหน พูดมาเร็วๆ ไอ้ม่อนดอย อย่ามัวอมพะนำ” 

“พ่อเลี้ยงเค้าก็ไม่ได้บอกฉันไว้ แต่เดี๋ยวพอปรับความเข้าใจกันได้ เค้าก็คงพาเนื้อนางกลับมาให้เองแหละน่า” 

บุญลือเดินมาจากทางเรือนพักคนงาน มองเห็นกลุ่มคำฝาย ก็รีบตรงเข้ามา “พวกแกมาที่นี่ทำไมอีก ใครอนุญาตให้เข้ามา” ทั้งกลุ่มหันไปมองบุญลือ

ม่อนดอยรีบบอก “คนอนุญาตน่ะมีแน่  ....ก็พ่อเลี้ยงณไตรไงล่ะ”

“พ่อเลี้ยงไม่ได้บอกฉันไว้”   

“เดี๋ยวๆ นี่ใครอีกล่ะ” ประกายถาม

“ฉันบุญลือ ผู้จัดการปาง ใครจะอยู่จะไปที่นี่ ฉันต้องรู้” 

“พวกข้าก็ไม่ได้อยากกลับมาเห็นหน้าเอ็งนักหรอก” แสงคำไม่พอใจ

“ยังไงล่ะ ไอ้ม่อนดอย บอกว่าพ่อเลี้ยงณไตรให้เรากลับมาอยู่ที่นี่ แล้วตอนนี้พ่อเลี้ยงคนดีของแกหายหัวไปอยู่ไหน” คำฝายหันไปทางม่อนดอยอย่างเอาเรื่อง 

เนื้อนางเดินลากขา เจ็บจนต้องยืนเท้าแขนกับต้นไม้ หยุดพัก เนื้อนางสูดลมหายใจ หันหลังกลับมาจะเดินต่อ แต่เจอณไตรที่ตามมา พุ่งเข้ามาจับไหล่ เนื้อนางไว้แน่น “ผมบอกแล้วว่าอย่าหนี”

“ฉันจะไม่อยู่รอให้คุณมาข่มเหงฉันอีก”    

ณไตรกระชากแขนเนื้อนางอย่างแรง ไม่รู้ว่าเนื้อนางเจ็บขา 

“โอ๊ย” เนื้อนางร้องขึ้น 

ณไตรหันมามอง ณไตรถาม “เป็นอะไร เจ็บขา ?”