บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 12 หน้า 5
“นังบัวติ๊บน่ะสิคะ มันหาว่าเจ้าจะเอาเมียใหม่เข้ามาในคุ้ม ประกายไม่ยอมนะคะ” ประกายผลักเอื้องเดือน ขาแกว่งไปเตะพิมพา รวบเจ้าแสนพรหมมากอดไว้แน่นคนเดียว “ไหนเจ้าว่ารักประกายที่สุด ประกายจะเป็นเมียคนสุดท้ายของเจ้า”
เอื้องเดือน พิมพาจะเข้ามาหาเจ้าแสนพรหม ประกายไม่ยอม จับหน้าเจ้าแสนพรหมมาใกล้ ให้มองตัวเองคนเดียว “บอกสิคะว่าเจ้ารักประกายที่สุด”
ประกายทำท่าปูไต่ลงบนอกเจ้าแสนพรหมที่แววตาซุกซน
เจ้าแสนพรหมมองหน้าประกาย “รักคนเดียว” ประกายยิ้มเชิด เจ้าแสนพรหมเปลี่ยนเสียง “แล้วก็ ... เดี๋ยวเดียวด้วย” เจ้าแสนพรหมผลักประกายพ้นหน้า เอื้องเดือน พิมพาหัวเราะเยาะประกาย
“ไม่ยอมนะ ประกายไม่ยอม”
เจ้าแสนพรหมเปลี่ยนสีหน้าเป็นดุ “ไม่ยอมอะไร จำใส่กะลาหัวไว้เลยนะ ว่าพวกแกมันเมียขัดดอก พ่อแม่เอามาล้างหนี้กับชั้น” สามเมียหน้าตาฮึดฮัด เถียงไม่ได้ “ฉันจะพาเมียอีกกี่คนเข้ามาในคุ้ม มันก็ความพอใจของชั้น อย่าได้เสนอหน้ามาห้าม!!! เดี๋ยวปั้ด หลังแหวน หลังเท้า” เจ้าแสนพรหมเงื้อมือ ยกเท้าจะเตะ
สามเมียกรี๊ดกร๊าด เอื้องเดือน พิมพารีบหลบหลังประกาย ดันเอาประกายขึ้นหน้า เจ้าแสนพรหมทำท่าจะตบตีสามเมีย คนละบุคลิกกับที่แสดงต่อหน้าเนื้อนางอย่างสิ้นเชิง
เนื้อนางกลับเข้ามาในปาง คำฝาย ม่อนดอย แสงคำยืนกันอยู่ สีหน้ากังวลเพราะยังหาเนื้อนางไม่เจอ
คำฝายหันมาเห็นเนื้อนางก็เรียก “เนื้อนาง เนื้อนางกลับมาแล้ว”
สามคนวิ่งเข้าไปหาเนื้อนางด้วยความดีใจ แสงคำโล่งอก “หายไปไหนมาเนื้อนาง รู้มั้ยอ้ายเป็นห่วง”
“แล้วเจอหนานไตรมั้ย พวกแม่นายทำอะไรตั๋วหรือเปล่า” คำฝายจับเนื้อนางหมุนวนรอบตัวดูความเรียบร้อย
เนื้อนางหน้าเศร้าลง “อย่าพูดถึงหนานไตรอีก”
“อะไร หนานไตรทำอะไรตั๋ว”
“เนื้อนางบอกว่าอย่าพูดชื่อนี้อีก” สามคนตกใจเนื้อนางเสียงแข็งจนทั้งสามคนตกใจ เนื้อนางมองเมินไปทางอื่น พยายามกลั้นน้ำตา “หนานไตรกำลังจะแต่งงานกับคุณแขไข”
สามคนตกใจ แสงคำอุทานออกมาด้วยความแค้น “ไอ้ชั่วหนานไตร!!”
ม่อนดอยไม่เชื่อ “ไม่จริง หนานไตรรักเนื้อนาง”
“เค้าไม่ได้รักเนื้อนาง เค้าหลอกว่ารัก ทุกอย่างที่หนานไตรทำ คือความหลอกลวง” เนื้อนางสะบัดหน้าวิ่งหนีทุกคน สามคนรีบวิ่งตามไปด้วยความเป็นห่วง
เนื้อนางวิ่งมาถึงหน้าเรือน รัญจวน กำปุ้ง สร้อยฟ้ากับคนงานหลายคนยืนอยู่ คำฝาย แสงคำ ม่อนดอยเดินมายืนข้างเนื้อนาง