บทละครโทรทัศน์ นางฟ้าล่าผี ปี2 ตอนที่ 11 หน้า 3
“สถานที่เก็บต้องไม่ปกติแน่ๆ” อาพิมคาด
ปาล์มสงสัย “ทำไมเหรอค่ะครู ?”
“ก็ถ้าที่เก็บไม่มีความพิเศษ ป่านนี้บุญเพ็งคงไปเอามาครอบครองเรียบร้อยแล้ว ซึ่งถ้าถึงเวลานั้นพวกเราคงแย่แน่ๆ”
เอโกะเห็นด้วย “นั่นสิ ขนาดบุญเพ็งเหลือแต่เพียงวิญญาณ เรายังสู้ไม่ได้เลย”
แอนนาเข้า cloud data ของตัวเอง ภาพแผนที่ถูกดึงขึ้นหน้าจอ พร้อมๆกับจอย่อยเป็นวัดแห่งหนึ่ง “พวกนักสะสมของเก่าระดับเซียนเท่านั้นที่รู้จักวัดเล็กๆแห่งนี้”
เอโกะขัด “ไม่มีเห็นมีอะไรโดดเด่น”
“ใช่...ภายนอกไม่มีอะไรโดดเด่น แต่ข้างในนี่ซิ” แอนนาดึงภาพรายละเอียดภายในของวิหารหลังหนึ่ง “ตำรวจผู้ใหญ่นายหนึ่งที่หนูรู้จักเคยได้เข้าไปในวิหารหลังนี้ ซึ่งเก็บวัตถุโบราณที่มีข้อมูลเกี่ยวกับการประหารนักโทษ”
“เป็นวัดที่เก็บของใช้จากนักประโทษประหาร ?” อาพิมสงสัย
“ใช่ค่ะ...การประหารฆาตกรที่เล่นคาถาอาคมมักจะมีของสำคัญที่มีอาถรรพ์รวมอยู่ด้วยของเหล่านี้จึงต้องมีที่จัดเก็บเฉพาะโดยพระสงฆ์ที่บุญญธิการเป็นผู้รักษา ซึ่งก็เป็นที่วัดแห่งหนึ่งที่เก็บของเหล่านั้นเอาไว้และความน่าสนใจมันอยู่ตรงนี้...” แอนนาดึงภาพขยาย ข้าวของที่ถูกวางไว้บนผ้าเรียงราย
ปาล์มเห็นบางอย่าง “ตรงนั้นมัน....”
ภาพขยาย สุดปลายผ้าเป็นรูปไม้เท้าอันหนึ่ง แอนนายิ้มแล้วดึงรูปไม้เท้าบุญเพ็งขึ้นเปรียบเทียบ
อาพิมเอ่ย “ไม้เท้าของบุญเพ็ง”
“ใช่แล้วค่ะ”
อาพิมโล่งใจ “เพราะอยู่ในวัดนี่เองบุญเพ็งถึงเข้าไปเอาไม่ได้ ...แล้ววัดนี้อยู่ที่ ?”
“จังหวัดประจวบค่ะ”
อาพิมครุ่นคิด “เราต้องเข้าถึงไม้เท้าแล้วเอามาให้ได้ก่อนที่บุญเพ็งจะหาวิธีแย่งมาได้สำเร็จ”
“ใช่ค่ะ...สายของหนูบอกว่า ช่วงหลังมานี้เหมือนภายในวัดมีร่องรอยงัดแงะบ่อยๆ หนูว่ามันต้องเกี่ยวกับเรื่องไม้เท้านี้แน่ๆ”
“งั้นแอนนากับเอโกะรีบเดินทางไปวัดนี้โดยเร็วที่สุด”
ปาล์มรีบถาม “แล้วหนูล่ะคะ?”
“เธออยู่กับครูที่นี่ พยายามหาทางติดต่อทางวัดให้ได้”
แอนนาถามถึงแบม “แล้วยัยบ้าพลังนั่นไปไหนล่ะเนี่ย ?”
เอโกะเฉลย “ไปออกเดท”