บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 11 หน้า 10

ภรพยืนรออยู่มุมนึง...อดไม่ได้ที่จะยกนาฬิกาเปิดดู

“คุณภรพจะไปรอที่ร้านกาแฟก็ได้นะครับ คงงานขนของเสร็จเมื่อไหร่ผมจะไปตาม”

“ก็ดีเหมือนกัน ฉันกะจะซื้อของใช้บางอย่างด้วย เดี๋ยวฉันมาละกัน”

“ครับ คุณภรพ” ภรพเดินออก  ภาษิตดูลิสต์รายการซื้อของทวนดูอีกครั้ง

ภรพเดินดูข้าวของอย่างเพลิดเพลิน หญิงชาวบ้านคลี่ดูโสร่งปาเต๊ะ ลองทาบถับตัวก่อนตัดสินใจซื้อ

ภรพสะดุดตาก่อนสะดุดใจ...เขาอดนึกถึงใครบางคนบนเกาะไม่ได้ ลูกค้าจ่ายเงินออกไปแล้ว, ภรพเดินเข้าไปดูโสร่งปาเต๊ะ และเสื้อผ้าผู้หญิงหลายแบบที่แขวนโชว์เรียงราย

“โสร่งกับเสื้อผู้ชายอยู่ทางโน้นครับเฮีย”

“ผมจะดูปาเต๊ะกับเสื้อผู้หญิง”

“อ้อ…ครับ ๆ ๆ ชมเลยครับเฮีย” คนขายคลี่ปาเต๊ะออกให้ดูลวดลายกุลีกุจออยากขายเต็มที่ “เฮียซื้อไปฝากเมียเหรอครับ”

“ก็...ทำนองนั้น”

“แหมเฮียนี่เป็นคนรักเมียจริง ๆ เลยนะครับ” ภรพสะดุดใจกับคำพูดคนขาย...รักแล้วทำกับเธอแบบนี้?

ภรพสบายใจขึ้น เดินหิ้วถุงกระดาษหลายใบพิมพ์ลายตารางหมากรุกและคำว่าโชคดี ตั้งใจจะกลับไปที่จุดนัดพบ

ใครคนนึงเคลื่อนเข้าหาด้านหลังภรพ ภรพถูกชน จนถุงในมือหูขาดถุงร่วงพื้น เด็ก 2 คน วิ่งไล่จับกันผ่านภรพไป

ภรพเซ็งเล็กน้อยแต่ให้อภัยเพราะเป็นเด็ก ขณะก้มลงเก็บถุงที่พื้น...เสียงปืนนัดนึงดังขึ้น..ภรพชะงัก จังหวะก้มตัวลง กระสุนพลาดเป้าหัวภรพพอดี 

ภรพแน่ใจว่าถูกปองร้ายกระโจนหลบเข้าที่กำบังที่ใกล้ที่สุดและทันได้เห็นชายชุดดำ ปิดหน้าตาปรากฏตัว เล็งปืนมาที่ภรพ ภรพม้วนตัวโผไปที่กำบังอื่นไม่ยอมเป็นเป้านิ่ง กระสุนไล่หลังภรพหลายนัดติดกัน ถุงโสร่งปาเต๊ะร่วงกับพื้น ปาเต๊ะลายสวยไหลออกมานอกถุง เขาจะรอดชีวิตกลับไปพบเธอไหมหนอ!