บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 16
ที่ตลาดนัดยายวรางค์กับหนุงหนิงเดินซื้ออาหารเตรียมไว้ทำกับข้าว พอซื้อได้ครบทั้งคู่ก็เดินออกมาจากตลาด หนุงหนิงหิ้วถุงเยอะแยะเดินตามวรางค์ โจรที่ซุ่มรออยู่วิ่งมา กระชากกระเป๋าจากวรางค์ วรางค์เสียหลักล้มหนุงหนิงรีบเข้าไปประคอง
“ช่วยด้วย โจรวิ่งราว” วรางค์ร้องเสียงแหบเบาคนไม่ค่อยได้ยิน
หนุงหนิงแหกปากลั่น เสียงแสบแก้วหู “ช่วยด้วยค่า! โจรวิ่งราวค่า ช่วยด้วยค่า!!”
โจรวิ่งหนีไป ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งออกมาขวางหน้าโจร “หยุดนะ” เป็นภาคย์นั่นเองที่ออกมาดึงตัวโจรไว้
“ไม่ใช่เรื่องของแก อยากเป็นพระเอกนักเหรอ” ทั้งสองบู๊กันอุตลุต จนโจรสู้ไม่ได้ วรางค์กับหนุงหนิงตามมาทันเห็นเหตุการณ์ ภาคย์เห็นวรางค์แล้วแต่แกล้งทำเป็นไม่เห็น
“เอาเลย จะกระทืบก็กระทืบเลย” โจรร้องท้า
“เอากระเป๋าคืนมา”
“เขาเป็นอะไรกับแก” มันยังมีหน้ามาถาม
“เปล่า แกเองก็ดูเป็นคนดี ถ้าฉันเดาไม่ผิด แกคงมีความจำเป็นใช่ไหมถึงต้องทำแบบนี้”
โจรก้มหน้า “ใช่...ลูกฉันไม่สบาย...หมอบอกถ้าอยากให้หายต้องใช้ยานอกบัญชี มันแพงมาก....”
ภาคย์ตบบ่าโจร หยิบกระเป๋าตังก์ออกมา ส่งเงินทั้งหมดให้โดยไม่ได้สนใจนับ “ฉันมีแค่นี้ เอาไปช่วยลูกแกเถอะ”
โจรอึ้ง มองภาคย์แบบไม่เชื่อสายตา น้ำตาคลอ “คุณ...”
“เอาไปเถอะ”
“ขอบคุณคุณมาก” โจรไหว้ภาคย์ ภาคย์รับไหว้ ภาคย์ดูหล่อมากกกกกกก โจรคืนกระเป๋าวรางค์ให้ภาคย์
ภาคย์กลับหลังหันมาเจอวรางค์ “อ้าว คุณยายตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย...นี่ครับกระเป๋าคุณยาย” ภาคย์คืนกระเป๋าให้วรางค์ “คุณยายคงไม่โกรธผมนะครับ”
“จะโกรธเรื่องอะไรล่ะ ต้องขอบใจซะมากกว่า”
“ผมปล่อยคนร้ายไป”
“ฉันเห็นด้วยกับเรื่องที่เธอทำ”
ภาคย์ยิ้มให้ “ขอบคุณครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ”
“เดี๋ยวสิ เจ็บมากมั้ย ฉันเห็นเธอโดนไปไม่น้อยเหมือนกัน”