บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 16 หน้า 5
“ยังไงเธอก็เอาที่ยายพูดไปคิดด้วยล่ะ ... วนิ เปิดตัวเปิดใจหน่อยนะ ยายอยากเห็นหลานมีความสุข”
“ค่ะ” วนิษารับคำ ใจคิดไปถึงใครบางคน
วนิษามาส่งวรางค์กับหนุงหนิง วรางค์กับหนุงหนิงลงจากรถ วนิษาไหว้ลาแล้วขับออกไป
“คุณยายทำไมไม่บอกตรงๆล่ะคะว่าจับคู่คุณวนิกับคุณภาคย์คุณแพร่ดอะไรนั่น” หนุงหนิงถาม
“ของอย่างนี้มันต้องค่อยเป็นค่อยไป”
“ตอนแรกหนุงหนิงนึกว่าคุณยายจะเชียร์นักสืบที่ชื่อโจซะอีก”
“เอาจริงๆ แล้วฉันก็จะไม่เชียร์ใครหรอกนะ แค่แนะนำผู้ชายดีๆ ให้เขา ส่วนเขาจะเลือกใครก็แล้วแต่เขา”
“งั้นหนุงหนิงคอยเก็บตกแล้วกันค่ะ ... ถ้าเป็นไปได้ หนุงหนิงขอคุณภาคย์แล้วกัน”
“ทำไมล่ะ ไม่ชอบโจเหรอ”
“หนุงหนิงชอบโจมากกว่า ไม่ชอบคนชื่อภาคย์ แต่หนุงหนิงยอมเสียสละเอาของอร่อยให้คุณวนิ หนุงหนิงกินของเน่าๆเองค่ะ”
“ว่าแต่ของเน่าๆเขาจะยอมให้เธอกินรึเปล่าเถอะ”
“ถ้าหยิ่งนักไม่กินก็ได้ค่ะ หนุงหนิงไม่ง้อ...แต่ไม่รู้คุณวนิจะเลือกใครนี่น่ะสิคะ”
ป๋องเข้ามาในบ้านโจ ใส่ชุดดำรัดกุม มีขีดดำทาหน้าด้วย โจสวมชุดธรรมดาๆ กำลังเตรียมตัวอยู่ หันมาเจอป๋องเข้า โจก็ชะงักมองป๋องตั้งแต่หัวจรดเท้า “แกจะไปไหนเนี่ย”
“อ้าว ก็บุกสลัมอันตรายไงครับ”
โจหัวเราะ “แกดูหนังมากไปรึเปล่า แต่งตัวแบบนี้คงโดนกระทืบตั้งแต่ลงจากรถแล้ว เปลี่ยนเสื้อผ้าซะ แต่งธรรมดาๆแบบฉันนี่แหละ”
“อ้าว ผมจะไปรู้เหรอ” ป๋องบ่นพึมพำ ถอดเสื้อผ้าออกเหลือแต่กางเกงขาสั้น รื้อๆแถวนั้นหยิบเสื้อผ้าที่กองๆไว้ออกมา ยังไม่ทันสวม ปลายฝนก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ป๋องเห็นปลายฝนก็ตกใจรีบหยิบหนังสือใกล้ตัวมาบังเป้าไว้ก่อน “เฮ้ยยยยยยยยย”
ปลายฝนมองป๋อง “เป็นอะไรของนาย นี่เห็นฉันเป็นผีหรือไง”
“ก็ฉันโป๊อยู่ เธอหันไปทางอื่นก่อน”
ปลายฝนเขม้นมองที่เป้า
“มองอะไรของเธอ”
“อ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ”
ป๋องก้มลงมอง เป็นหนังสือผู้ชายตลาดล่าง หน้าปกเป็นสาวแต่งหวิว ป๋องรีบโยนทิ้ง “ไม่ใช่...นั่นของพี่โจ”
“เดี๋ยวโดนเตะ..อ่านหนังสือโป๊ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่อ่านแล้วไม่กล้ารับเป็นเรื่องเลวทราม” โจว้ากเข้าให้