บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14
โจเข้ามาในบ้าน ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้อย่างหมดแรง “เหนื่อยว่ะ...ไม่น่ารับคดีนี้แต่แรกเลยไอ้โจเอ๊ย”
ปฐมเคาะประตูเปิดเข้ามาโจนึกว่าป๋อง ไม่ได้หันหน้าไปมอง “รู้จักเคาะประตูด้วยเว้ย มารยาทดีขึ้นนี่หว่า”
“ผมเป็นคนมีมารยาทอยู่แล้ว” เสียงนั้นทำให้โจหันมาเจอปฐม แล้วก็ร้องจ๊าก ตกใจหล่นจากเก้าอี้ ปฐมยืนดูเฉยๆ
โจมองปฐมอยู่ครู่ใหญ่ เห็นปฐมยืนเฉยๆ ก็ค่อยๆ ตั้งสติกลับขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ “เฮ้อ”
“ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ ผมเองก็ตกใจกับเรื่องที่คุณพูดที่วัดเหมือนกัน ถือว่าเราหายกัน ตกลงมั้ย”
“ยังไงก็ได้ ว่าแต่คุณตามผมมาทำไม”
“ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงปั้นเรื่อง โกหกหลอกตั่วเจ้ด้วย”
“คุณรู้ได้ไงว่าผมโกหก”
“ก็คุณดึงผมเข้าไปในเรื่องของคุณด้วย”
“อ้อ ผมลืมไป ผมดึงคุณเข้าไปด้วยตอนแต่งเรื่องที่ผมทำข้าวกล่องขาย”
“คุณกล้ามากนะ”
“ผมเดาว่าคุณจะช่วยผมโกหกตั่วเจ้ เพราะคุณก็ไม่อยากให้ตั่วเจ้บวชเหมือนกัน”
“คุณรู้ได้ไง”
“ตอนที่ผมกับตั่วเจ้โดนพวกกุ๊ยไล่ทำร้าย ผมเดาว่าเป็นฝีมือคุณเพื่อใส่ร้ายเสี่ยเพ้งแน่ๆ”
“ผมดูเหมือนคนทรยศงั้นเหรอ”
“เปล่าหรอก คุณทำเพราะหวังดีกับตั่วเจ้ต่างหาก คุณต้องการให้ตั่วเจ้ลุยกับเสี่ยเพ้ง เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่จนถึงวันนี้สองกลุ่มยังไม่ได้ทำสงครามกัน เสี่ยเพ้งก็ยังอยู่ดี ดังนั้นคุณจะยอมให้ตั่วเจ้บวชไม่ได้”
“ถ้าตั่วเจ้บวช เสี่ยเพ้งจะบดขยี้เรา เสร็จแล้วก็ไปกำจัดตั่วเจ้ต่อ ...คุณอ่านเกมส์ขาดใช้ได้นี่ ขอชม”
“ได้รับคำชมจากคุณ ผมภูมิใจมาก”
“แล้วเรื่องอื่นล่ะ เรื่องทำร้านป้ายให้ตลาดของคุณชายแจ้ล่ะ”
“ผมโกหก ... แต่ผมติดสินบนกับผู้จัดการตลาดไปแล้ว”
“เรื่องนายกริชจ้างคุณให้ช่วยจีบตั่วเจ้ล่ะ”
“อันนั้นเรื่องจริง”
“คุณจ้างอาจารย์เม้ง จิตทิพย์ด้วยรึเปล่า”