บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14 หน้า 3
“ในโลกนี้ มีนายคนเดียวที่ฉันอยู่ด้วยแล้วรู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดนายดาว อยู่กับนายฉันไม่ต้องเป็นชาววัง ไม่ต้องเป็นนักเลง ไม่ต้องเป็นคนดีด้วยซ้ำ...แต่....ทำไมนายถึงไม่เป็นตัวของนายเอง...นายโกหกฉันตลอดเวลา...ฉันเกลียดนาย....ไอ้โจตัวซวย”
พจน์นั่งดูข้อมูลเรื่องหุ้นทางแท็บแล็ตอยู่ จุ๋มนั่งอ่านนิตยสารผู้หญิงหัวนอกอยู่ มือถือหญิงจุ๋มดัง หญิงจุ๋มรับสาย “หวัดดีจ้ะ...อยู่ที่คอนโด...ไม่ไป ไปทำไม...อะไรนะ จริงเหรอ..…...เออๆๆ เดี๋ยวรีบโทรไปถามแม่ฉันก่อนดีกว่า...หวัดดีจ้ะ”
จุ๋มหันมาบอกพจน์ ท่าทางตื่นเต้น “นี่คุณพจน์ เพื่อนฉันโทรมาบอกว่าวนิษาล้มงานบวช ไม่ยอมบวชแล้ว”
“จริงเหรอ ทำไมอ่ะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวขอโทรเช็คกับแม่ก่อน”
หญิงจุ๋มรีบกดโทรออก พจน์ครุ่นคิดอะไรอยู่คนเดียว
ด้านหน้าสถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ผู้คนเดินเข้าออกดูคึกคัก มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมา และมีหญิงสาวสวยนางหนึ่งวิ่งตามมา “พี่ภาคย์ ทำไมต้องหนีมิ้นต์ด้วย”
“รำคาญ จบแล้วทำไมรู้จักจบ” ภาคย์จะเดินหนีอีก
หญิงสาวดึงแขนเสื้อไว้ ร้องไห้ “พี่ภาคย์ มิ้นต์ทำอะไรไม่ดีเหรอ มิ้นต์ขอโทษ อย่าทิ้งมิ้นต์ไปแบบนี้เลย”
“บอกว่ารำคาญไง ชัดหรือยัง” ภาคย์จับผมหญิงสาวดึ้งรั้ง หญิงสาวร้องลั่น ต้องปล่อยมือ ภาคย์ผลักหญิงสาวอย่างแรงจนลงไปกองกับพื้น “ฉันจะไปเที่ยวที่อื่นแล้ว ถ้าขืนตามมาอีกจะจัดหนักให้ จะเอาไม่เอา”
หญิงสาวร้องไห้โฮรีบกระเถิบตัวหนี ภาคย์เดินออกมาท่าทางหงุดหงิด พจน์ที่ลงจากรถมาพอดี เห็นเหตุการณ์ก็หัวเราะแซว “โห จะโหดอะไรขนาดนั้นวะ”
“อ้าว พี่พจน์” ภาคย์ยกมือไหว้พจน์ สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“เปลี่ยนแฟนอีกแล้วเหรอ”
“อย่าเรียกแฟนเลย แค่จีบขำๆเอามาใช้แก้เบื่อ แต่ยัยนี่ดิดันคิดจริงจัง เลยต้องเจรจาด้วยของแข็งซะหน่อย”
“ลีลาแบบนี้แกแหละที่ต้องการ หึๆ”
พจน์นั่งคุยกับภาคย์อยู่ในมุมเงียบของสถานบริการ
“วนิษาเหรอ ผมจำได้ พี่เคยคุยเรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ฟังทีนึง พี่บอกว่ารวยมาก ถ้าผมจีบได้ก็กลายเป็นเศรษฐีสบายทั้งชาติ แต่จู่ๆพี่ก็เงียบไป” ภาคย์ยอมรับ
“ก็พอจะลงมือ เขาดันประกาศจะแต่งงาน ฉันก็เลยต้องพับโปรเจ็คไปก่อน”