บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14 หน้า 5
“กลับไปบอกเจ้านายลื้อให้รอคำตอบ”
ลูกน้องเสี่ยเพ้ง เดินกลับออกไป ปฐมรอจนลูกน้องเสี่ยเพ้งออกไปแล้ว ก็ถอนใจ สีหน้ายุ่งยากใจ
“เอาไงดีเฮีย ตั้งแต่วันบวชแล้ว ตั่วเจ้ยังไม่มาทำงานเลย โทรไปก็ไม่รับสาย ที่คอนโดก็ไม่อยู่”
“ใจเย็น เดี๋ยวอั๊วจัดการเอง” ปฐมเดินกลับเข้าไป
เสียงกดกริ่งที่หน้าบ้านวรางค์ วรางค์อยู่ในบ้านชะเง้อหน้าออกไปดู เห็นปฐมมากดกริ่ง
“สงสัยเป็นลูกน้องเสี่ยป๊อก คงมาหายัยวนิ”
“คุณวนิยังไม่ตื่นเลยค่ะ เมื่อคืนกินยานอนหลับอีกแล้ว”
วรางค์ถอนใจเบาๆ “ช่วงนี้เขาคงไม่อยากเจอใคร แล้วก็ไม่พร้อมด้วย...หนุงหนิง เธอไปจัดการที ...ไหวมั้ย”
หนุงหนิงชะเง้อดูปฐม “ท่าทางเก๋าเกมส์เหมือนกัน ต้องลองไฟท์ดูก่อนค่ะ” หนุงหนิงว่าแล้วก็เดินออกไป
ปฐมรออยู่หน้าบ้าน หนุงหนิงเดินมาเปิดประตูให้ “โทษนะครับ ผมมาหาคุณวนิษา”
“คุณวนิษาไม่อยู่ค่ะ”
“ผมรู้ว่าคุณคงถูกเจ้านายสั่งให้มาบอกว่าไม่อยู่ แต่ช่วยเข้าไปบอกคุณวนิษาทีว่าผมชื่อปฐม มีธุระด่วนมาก พอรู้ว่าเป็นผมเค้าจะให้ผมเข้าไปเอง”
“นี่คุณอนุบาล...”
“ปฐมครับ “
“คุณปฐม คุณวนิไม่อยู่จริงๆค่ะ”
ปฐมปรายตามองไปที่รถ “แต่รถเขาจอดอยู่นี่ครับ”
“คุณจะคุยกับรถเขาไหมล่ะคะ...” ว่าแล้วหนุงหนิงก็ตะโกนไปทางรถ “นี่ตะเอง มีคนอยากคุยด้วย จะคุยมั้ย.... เขาไม่คุยกับฉันน่ะ สงสัยเจ็บคอ”
ปฐมชักเดือด แต่ยังเก็บอารมณ์อยู่ มองหน้าหนุงหนิง “เธอช่วยไปบอกคุณวนิษาตามที่ผมบอกได้ไหม แค่นั้นเอง ส่วนวนิษาเขาอยากเจอหรือไม่อยากเจอ ให้เขาตัดสินใจเอง จะดีกว่ามั้ย”
“บอกว่าไม่อยู่ ทำไมไม่เข้าใจคะ คุณมัธยม”
“บอกว่าปฐม ... ผมชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ ถ้าผมหลุดล่ะก็ คุณเดือดร้อนแน่ๆ จะเสี่ยงเหรอ”
“จะทำอะไรฉันเหรอคะ อย่าบอกนะว่าคุณจะฉุดฉันไปกักขังในกระท่อม เพราะฉันฝันมานานแล้วว่าอยากโดนแบบนางเอกละครบ้าง แบบตบจูบๆเนี่ย ว้อนค่ะ แบบว่าซี้ดดดดดดด”
“รับรองได้ว่ามันไม่เหมือนในละครแน่ๆ ถ้าผมตบล่ะก็ เธอจะฟันหลุด เลือดจะไหลทะลักกบปาก กรามเธอจะโย้หมดสวยไปเลย แล้วเธอก็ต้องไปโรงพยาบาลดามเหล็กอยู่เป็นเดือน จะกินอะไรก็ลำบาก ... ลองบอกว่าเขาไม่อยู่ดูอีกที แล้วผมจะตบเธอเดี๋ยวนี้” ปฐมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ฟังดูน่ากลัวมาก