บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17 หน้า 4
“เป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าไม่สบาย ดีขึ้นรึยังจ๊ะ”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ ... วันก่อนหนูกลับไปบ้าน คุณยายท่านฝากของมาให้หม่อมแม่ค่ะ”
วนิษากวักมือ โจถือถุงผลไม้มาให้
“ทำไมเยอะจัง เกรงใจคุณวรางค์แย่เลย ฝากขอบใจคุณวรางค์ด้วยนะ”
“ค่ะ”
พจน์เดินเข้ามา “หม่อมแม่สวัสดีครับ ... อ้าว วนิษา วันนี้มาด้วยเหรอ”
“สวัสดีค่ะคุณพจน์”
“แปลกใจอะไรเหรอพจน์ ฉันก็บอกเธอแล้วนี่ว่าวันนี้หนูวนิจะมาเยี่ยม”
“ผมคงลืมไปน่ะครับ เอ่อ หม่อมแม่ครับวันก่อนหม่อมแม่เปรยกับผมว่าอยากได้คนมาจัดสวนให้น่ะครับ”
“ใช่ หาได้แล้วเหรอ”
“ครับ เขาเคยทำสวนให้โรงแรมเพื่อนผม ฝีมือดี ความรับผิดชอบเยี่ยม ผมก็เลยชวนให้มาคุยกับหม่อมแม่เลย”
“อยู่ไหนล่ะ” หม่อมจันเอ่ยถาม
“คงดูสวนอยู่น่ะครับ...อ้าว มาพอดี เชิญครับ”
ภาคย์เดินเข้ามา ไหว้หม่อมจัน หม่อมจันรับไหว้ ภาคย์หันมาเห็นวนิษา ต่างคนต่างตกใจ ร้องอ้าวด้วยกันทั้งคู่
“คุณวนิษา”
“คุณภาคย์”
“คุณภาคย์รู้จักคุณวนิษาด้วยเหรอครับ” พจน์แสร้งถาม
“อ๋อ ครับ”
“เป็นเพื่อนกันเหรอจ๊ะ” หม่อมจันซัก
“วันก่อนคุณยายโดนโจรวิ่งราวที่ตลาดน่ะค่ะ แต่โชคดีที่คุณภาคย์มาช่วยจับโจรใว้ วนิเลยได้รู้จักกับคุณภาคย์”
“แล้วก็มาเจอกันที่นี่อีก อะไรจะบังเอิญขนาดนี้” หม่อมจันประหลาดใจ
“คงเป็นเรื่องของดวงมั้งครับ” ภาคย์ดูเขินๆ โจยืนมองภาคย์สายตาเย็นชา รู้สึกไม่ถูกชะตาภาคย์อย่างแรง
“วันนี้ท่าทางจะครึกครื้นนะ งั้นเดี๋ยวทานกลางวันด้วยกันเลยก็แล้วนะ” หม่อมจันชวน
ภาคย์เอ่ยกับวนิษา “เราได้ทานข้าวด้วยกันสองวันติดเลยนะครับ”
วนิษาหัวเราะเบาๆ โจกำหมัดแน่น