บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 12 หน้า 4
“อย่าเรียกว่าเตือนเลยครับ เรียกว่าห้ามเลยดีกว่า...ผมห้ามเขาแล้ว ย้ำนักย้ำหนาว่างานนี้ถึงตาย แต่เขาก็เลือกที่จะเดินเส้นทางสายนั้น”
“ทำไมเขาถึงไม่เชื่ออาจารย์ล่ะคะ”
“ไม่ทราบครับ เพื่อเป็นการให้เกียรติแก่ผู้ที่จากไป ผมขอไม่ตอบครับ”
“มีคำแนะนำสำหรับผู้ที่อาจจะเจอเรื่องแบบนี้ว่ายังไงบ้างไหมคะ”
“ถ้าคุณมีดวงแบบนี้ อยู่คนเดียวดีกว่าครับ ต่อให้คุณพลิกตัวเองไปเป็นรักเพศเดียวกัน คนที่เป็นคู่ของคุณก็หนีความหายนะนี้ไม่พ้น” เม้งตอบ
“รู้สึกยังไงบ้างคะที่เรื่องนี้ทำให้ชื่อเสียงอาจารย์โด่งดังมากขึ้น เพราะเป็นคนที่ทักเรื่องนี้อย่างชัดเจนตั้งแต่ก่อนมีข่าวซะอีก”
“ชื่อเสียงเป็นมายา ไม่ได้ทำให้ผมดีใจหรือเสียใจ...เอาล่ะครับ ขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวต้องไปอัดเทปรายการทีวีแล้วก็ออกรายการสดแล้วก็ไปดูดวงให้นายแบ๊งค์ แล้วแต่ละรายก็นะ พอเห็นผมดังก็ขึ้นค่าตัวให้อีก เฮ้อ ... สวัสดีครับ” เม้งไหว้ลาแล้วเดินยิ้มแป้นจากไป
วนิษาอยู่หน้าทีวี แต่ดวงตาเหม่อลอย ไม่ได้สนใจรายการทีวีเลย
ปลายฝนแต่งตัวจะออกไปข้างนอก เดินออกมาจากห้อง “หนูไปนะคะ”
“อืม” วนิษาหันไปดูทีวีต่อ ปลายฝนจะเดินออกไป แต่แล้วก็หยุด หันกลับมามองวนิษา
วนิษายังคงนั่งท่าเดิม ปลายฝนทนไม่ได้ เดินกลับมา “นี่ คุณเลิกทำแบบนี้ทีเถอะ ไม่เห็นได้ประโยชน์อะไรเลย”
“แล้วเธอเดือดร้อนอะไรด้วย”
“ก็หนูไม่ชอบเห็นคุณเป็นแบบนี้ เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในนี้ 3-4 วันแล้ว เดี๋ยวก็เป็นโรคซึมเศร้าจนได้หรอก”
วนิษาไม่ตอบอะไร
“ตามใจ” ปลายฝนเดินออกไป สักพักก็เปิดประตูเข้ามาใหม่ “นี่...หนูจะออกไปเดินเล่นชิลๆ ไปด้วยกันเถอะ”
วนิษาดูแปลกใจมาก “นึกไงชวนฉัน”
“เอาน่า ... ไปด้วยกันเถอะ”
“ไปไหน...”
“ก็แบบไปกินฟาสต์ฟู้ด ไปซื้อของเน่าๆ ถ่ายรูปเล่น อะไรเงี้ย”
วนิษาลังเล
ที่หน้าคอนโด สื่อกับช่างภาพคู่ใจนั่งกินข้าวเหนียวหมูปิ้งกันอยู่ สื่อคนนั้นกินไปพูดไป