บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 12 หน้า 5
“รอมาตั้งหลายวันแล้ววนิษาไม่ยอมลงมาเลย ก็ได้ ลองดูให้มันรู้ไปว่าใครมันจะอึดกว่ากัน อย่านึกว่าเธอสบายกว่า เอาแต่นั่งๆนอนๆในห้องนานๆน่ะ เป็นไขมันอุดตันเส้นเลือดได้ง่ายๆนะจะบอกให้ ฉันอยู่ข้างล่างนี่ ร้อนหน่อยก็ถือว่าให้เหงื่อออก ผิวพรรณจะได้สวยเปล่งปลั่ง...”
ตากล้องแทรก “นี่ รอเงียบๆได้มั้ยโป๊ง หนวกหูว่ะ”
“ก็มันไม่มีอะไรทำนี่ ...เฮ้ย น้าหมี วนิษาลงมาแล้ว”
ตากล้องตื่นตัวทันที เด้งตัวขึ้นมาพร้อมอุปกรณ์กล้องคู่ชีพ ปลายฝนกับวนิษาเดินผ่านล้อบบี้ สื่อโป๊งกับช่างภาพเดินผ่านประตู ปรี่เข้ามาทักทันที “สวัสดีค่ะคุณวนิษา”
วนิษากำลังจะหลบไปทางอื่น โป๊งดักหน้า “หายหน้าไปนานเลยนะคะ ขออัพเดทข่าวคาว เอ๊ย ข่าวคราวหน่อยนะคะ มีข่าวลือว่าคุณวนิษาเก็บตัวเพราะเตรียมตัวบวชตลอดชีวิต ไม่ทราบจริงหรือเปล่าคะ”
“ใครลือคะ”
“คุณระริน...อุ๊ยตาย...หลุดปาก ไม่ทราบจริงหรือไม่จริงคะ”
“ไม่จริงค่ะ แค่นี้นะคะ ขอตัวก่อน”
โป๊งยังมาดักวนิษาไว้อีก “คิดยังไงกับเรื่องที่คุณระรินไปช่วยทางบ้านคุณกริชทำพิธีไล่เสนียดปัดรังควาน...คุณระรินเขาเชิญสื่อไปทำข่าวด้วยนะคะ ไม่รู้คุณวนิษาได้ดูรึเปล่า”
วนิษาไม่ตอบ
“แล้วตอนนี้มีใครเข้ามาใกล้ชิดบ้างหรือเปล่าคะ”
ปลายฝนผลักไมค์ของสื่อออกไป “นี่ พี่คะ คนเขาไม่อยากตอบก็ถามอยู่ได้ แล้วถามแต่ละคำ เป็นพี่พี่จะรู้สึกยังไง”
“น้องคะ พี่ไม่ได้ถามน้องนะคะ”
“ฉันก็ไม่ได้ตอบ ฉันกำลังเตือนคุณ”
สื่อสะกิดตากล้องให้ถ่าย “น้องเป็นลูกติดผัวคนที่แล้วของคุณวนิษาใช่ไหมคะ แม่เลี้ยงน้องเค้าจะบวช จริงรึเปล่าจ๊ะ”
“หลีกทางด้วยนะคะ”
“ทำไมไม่อยากตอบ มีอะไรปิดบังเหรอ แล้วแม่เลี้ยงน้องมีแฟนใหม่รึยังคะ”
“แล้วแม่คุณล่ะ มีแฟนใหม่รึยังคะ”
“ต๊าย ปากดี ใครสอนมารยาทการเข้าสังคมให้คะเนี่ย หรือว่าไม่มีใครมีเวลาสอนจ๊ะ”
“แก...” ปลายฝนกำหมัด ทำท่าจะบุกเข้าไปหา วนิษารีบดึงกลับเข้ามา
“ต๊าย นักเลง อยากตบเหรอ เอาสิ ลองตบดูสิ” สื่อยื่นหน้าให้ ยิ้มยั่ว ปลายฝนจะเข้ามาแต่วนิษาจับไว้ วนิษามองหน้าโป๊ง “คุณหาเรื่องฉันไม่เป็นไร มาหาเรื่องปลายฝนทำไม...รปภ.คะ”