บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 2 หน้า 4
“ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรสำคัญเท่าแพตอีกแล้ว” ภัทรินยิ้มออกมา บริกรเข้ามาเชิญ ธนาฒน์เชิญภัทรินไปที่โต๊ะ “เชิญครับ”
ธนาฒน์พาหญิงสาวมาที่โต๊ะมุมด้านในสุด ที่จัดเตรียมเอาไว้เป็นพิเศษ มีผ้าปูลินินสีขาว จานชาม วางซ้อนสวยงาม พร้อมมีด ส้อม ผ้าเช็ดปาก และแจกันเล็กๆ ใส่กุหลาบแดง 1 ดอกแย้ม โดยรอบๆของโต๊ะเต็มไปด้วยเทียนสว่างไสว
ภัทรินยกมือจับแก้มอย่างตื่นเต้น “ธนาฒน์ สวยจังค่ะ”
ในห้องจัดเลี้ยง ปราณกำลังพูดอยู่บนเวที
“รางวัลที่ได้มานี้ ไม่ใช่รางวัลของผม แต่เป็นรางวัลของเราทุกคน เพราะผมคนเดียวไม่อาจพาจีแอลเอสให้มาถึงจุดๆนี้ได้.. ทุกคน ทุกตำแหน่ง คือส่วนหนึ่งของความสำเร็จครั้งนี้ ผมขอขอบคุณทุกคนครับ ..และผมก็หวังว่าทุกคนจะช่วยกันนำพาจีแอลเอสไปสู่เป้าหมาย การเป็นผู้นำเทคโนโลยีการแพทย์ของเอเชียได้..ช่วยผมด้วยนะครับ” ปราณเอ่ยและโค้งให้กับเหล่าแขกที่มาร่วมงาน
ในระหว่างที่ปราณพูด สินธรและชมนาดที่ฟังการสปีชอยู่มุมหนึ่ง สายตาของสินธรจับจ้องที่ปราณบนเวที และมองไปที่ข้างเวที อัณณากำลังกระซิบเล่าอะไรบางอย่างให้พสุวัฒน์ฟัง สินธรสงสัยมากขึ้น
“คุณรู้สึกมั้ยชมนาด พี่พสุกับนายปราณ เหมือนมีความลับอะไรอยู่” สินธรเอ่ยขึ้นอย่างระแวง
“คุณปราณมาสาย แต่ท่านประธานกลับไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย..เหมือนรู้กันว่าที่มาสายเพราะอะไร”
“ผมว่ามันแปลก”
“คุณกำลังคิดว่าพวกเขาทำอะไรอยู่คะ”
“ไม่รู้..แต่ผมรู้สึกว่า..เราจะรอไม่ได้อีกแล้ว”
“หมายความว่า..”
สินธรยกเครื่องดื่มซดหมดแก้ว แววตาเหี้ยม คิดจัดการ แขกทุกคนปรบมือ ประทับใจในการพูดของปราณ
“ผมขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีในวันนี้ ขอให้มีความสุขกับงานเลี้ยงให้เต็มที่เลยครับ”
ปราณเอ่ยจบ แขกเหรื่อต่างเฮ ปรบมือให้
สินธรทนอยู่ไม่ได้ เดินแยกออกไปจากงาน ชมนาดตามออกไปด้วย
ปราณเดินลงจากเวที พอดีมือถือของปราณดัง ปราณหยิบขึ้นมาดูเป็นข้อความ พอได้อ่านปราณก็มีท่าทีตื่นเต้น รีบร้อนจะออกไปจากห้องจัดเลี้ยง
พสุวัฒน์กำลังพาแขกผู้ใหญ่สองท่านจะมาแนะนำให้รู้จัก “ปราณ..มารู้จักเพื่อนพ่อหน่อย..”
ปราณยกมือไหว้ “พ่อครับ..ผมขอโทษนะครับ ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ” เขารีบร้อนเดินออกไปเลย
“อ้าว..มันจะรีบไปไหนของมัน” พสุวัฒน์ร้องถามอย่างแปลกใจ
อัณณายักไหล่ มองตามไป ไม่ทราบเช่นกัน