บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 5 หน้า 5

ภารตีหันมามองอย่างนิ่ง สงบ เข้าอกเข้าใจ ไม่โวยวาย ภัทรินอ้ำอึ้ง พูดไม่ออก เริ่มไม่ถูก

"มานั่งนี่มา" ภารตีเรียกลูกสาว 

ภัทรินเข้าไปนั่งข้างๆ แม่ "แม่ คือ.." เธออยากจะบอก

"แม่รู้แล้ว" 

ภัทรินอึ้ง ยิ่งได้เห็นท่าทีแม่ที่อ่อนโยน เข้าใจ และไม่เคยซ้ำเติมลูกเลย ภัทรินยิ่งเสียใจ โผกอดแม่ 

"แม่..ชั้นขอโทษนะ ชั้นขอโทษ" ภัทรินร้องไห้ พร่ำขอโทษซ้ำๆ

ภารตีน้ำตาไหล กอดปลอบ ลูบหัวอีกฝ่าย "ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร" แม่ลูกกอดกันให้กำลังใจ

"ขอโทษแกด้วยนะโคโค่" หญิงสาวหันไปเอ่ยกับสัตว์เลี้ยงของตน 

ปราณนต์มองห่างๆ สงสารภัทริน 

ค่ำแล้ว ภัทรินยังนั่งกอดโคโค่อยู่ เล่าเรื่องทุกอย่างให้ภารตี

"ชั้นสาบานได้นะแม่ ชั้นไม่เคยโกงเงินบริษัท หรือเงินใครเลย แม่เคยสอนอะไรชั้นไว้ ชั้นจำได้ทุกอย่าง" 

"คนเรา..ทำไมถึงได้ใจร้ายต่อกันได้ขนาดนี้..อยากได้เงินจนไม่คิดถึงถูกผิด ไม่สนใจว่าจะไปทำให้ใครต้องเดือดร้อนทุกข์ยากแค่ไหน..คนพวกนี้..ไม่มีความเป็นคน!!" 

"ไม่เอาแม่ อย่าโมโห เดี๋ยวความดันขึ้น" 

"แม่ขออะไรอย่างได้มั้ยภัท..ต่อจากนี้ มีอะไรอย่าปิดบังแม่อีก ได้มั้ย" 

"ค่ะแม่ ภัทสัญญา" 

"แล้วลูกจะทำยังไงต่อไป" 

"ก็..ยังไม่รู้..แต่ชั้นจะไม่ให้แม่ต้องมาเดือดร้อนด้วยเด็ดขาด..ชั้นเป็นคนก่อ ก็ต้องรับผิดชอบ" 

"จะรับผิดชอบยังไง หนี้ตั้งสิบเจ็ดล้าน" ภารตีเอ่ยอย่างไม่เห็นทาง

"ไม่รู้..เขาส่งจดหมายมาให้ชั้นกลับไปเซ็นรับทราบหนี้สินและทำสัญญาผ่อนชำระหนี้ให้เป็นกิจจะ..ชั้นก็จะไป..จะทำหนังสือประนอมหนี้ไปบอกเขาว่ามีปัญญาผ่อนเดือนละสี่ห้าพันเท่านั้น จะเอาไม่เอา" 

"เขาจะยอมเหรอ" 

"ถ้าไม่ยอม ก็ให้ส่งฟ้องศาลไป..อย่างมากก็ติดคุก" 

"ภัท.." ภารตีอึ้ง ภัทรินจนตรอก ภารตีกอดกุมมือลูกสาวเอาไว้ "ไม่..มันต้องมีทางออกสิลูก..มันต้องมี"

สองแม่ลูกโอบกอดกันเศร้า ทุกข์ใจด้วยกัน

วันรุ่งขึ้น ที่สำนักงานใหญ่จีแอลเอส พสุวัฒน์เดินผ่านบริเวณด้านนอกออฟฟิศ มีสื่อต่างๆมารอทำข่าวจำนวนหนึ่ง โดยมีบอดี้การ์ดของบริษัทคอยกันสื่อเอาไว้ พอสื่อเห็นพสุวัฒน์ก็ตะโกนเรียกอยากขอสัมภาษณ์ 

อัณณารีบเข้าไปหา "ท่านคะ ทางนี้ค่ะ" เธอเชิญพสุวัฒน์เดินเลี่ยงสื่อไป 

"นี่มันอะไร..สื่อมาจากไหน..มาได้ยังไง" 

ทันใดนั้น คุณศิลา คุณสุพจน์เดินเข้ามาหา มีสินธรกับธนาฒน์ตามมาด้วย