บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 12
ที่สนามบิน กรุงเทพฯ ภัทรินเดินออกมาจากทางออกสนามบิน กำลังพูดโทรศัพท์ภารตีผู้เป็นแม่
“ภัทรมาถึงแล้วค่ะแม่..ค่ะ..ถ้าเจอหมอแล้วภัทรจะรีบโทรบอกนะคะ..แม่ก็ดูแลตัวเองด้วยนะ” ภัทรินวางสาย กำลังจะเดินไป แต่ต้องชะงัก เพราะเห็นปราณนต์ยืนอยู่ “คุณ...” ภัทรินอึ้ง แวบแรกเผลอดีใจเพราะคิดว่าหมอณนต์ แต่แล้วก็ชะงักนึกได้ มองพินิจ รู้ว่าไม่ใช่ คุณปราณ..?”
“ตามมา” ปราณนต์ที่อยู่ในฐานะของปราณเอ่ยห้วนๆ
“คะ?”
ปราณนต์หันเดินนำไปเลย ภัทรินงง รีบตามไป
ปราณนต์เดินฉับๆ นำออกมาที่รถตู้ผู้บริหารซึ่งจอดรออยู่
ภัทรินรีบตามมา “คุณจะพาชั้นไปไหน”
ปราณนต์ทำหน้าเซ็ง ยังจะถามได้ว่าพาไปไหน ยืนรอว่าจะขึ้นรถได้หรือยัง “เธอมาที่นี่ทำไมล่ะ”
“คุณมารับชั้นไปหาหมอณนต์เหรอ ขอบคุณนะคะ..แต่ถ้าจะกรุณา ช่วยพูดดีๆ ตรงๆ ได้มั้ยคะ..แล้วตอนนี้หมอณนต์เป็นไง..” ภัทรินกำลังอ้าปากถามอาการ แต่ปราณนต์ไม่อยากจะต่อปากต่อคำด้วย เดินขึ้นรถไปก่อน
“คุณ..” ภัทรินรู้สึกว่าปราณคนนี้แข็งกระด้าง ไม่มีมารยาท หญิงสาวไม่พอใจ แต่พยายามสะกดโมโหไว้ รีบตามขึ้นรถไป
ภายในรถ ภัทรินพยายามถามถึงอาการปราณนต์ “อาการหมอณนต์เป็นยังไงบ้าง” ปราณนต์นั่งนิ่ง เช็คเรื่องงานในแท็บเลต ภัทรินเอ่ยถามเสียงแข็ง “คุณปราณ..น้องคุณอาการเป็นยังไงบ้างคะ”
“ไม่ทราบ”
“ไม่ทราบได้ยังไง หมอณนต์อาการเป็นยังไง ปลอดภัยหรือยัง ตอบมา”
ปราณนต์หยิบมือถือมากด “ช่วยส่งเอกสารสรุปการประชุมสัปดาห์ที่แล้วมาให้ผมที ด่วน” เอ่ยสั่งแล้ววางสาย
“คุณปราณ!!”
ปราณนต์หันมามองอย่างเย็นชา “จะเอาอะไร”
ภัทรินทำท่าขึงขัง“หมอณนต์ปลอดภัยหรือยัง”
“ไม่รู้”
“นี่!!”