บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 12 หน้า 3
“ลงมา” ปราณนต์สั่งอีก
ภัทรินฉุน หมั่นไส้ท่าทางเย็นชาของปราณนต์ “ถ้าจะไม่พาไปทำไมไม่บอกแต่แรก ชั้นจะได้ไปเอง”
ปราณนต์ขวาง “รู้เหรอว่าณนต์อยู่ที่ไหน”
“โรงพยาบาลที่จีแอลเอสมีหุ้นส่วน มีไม่กี่ที่หรอก ยังไงชั้นก็หาเจอ”
ปราณนต์คว้าแขนอีกฝ่ายไว้ “นี่กี่โมงแล้ว”
“จะดึกแค่ไหนชั้นไม่สน”
“ไม่คิดจะให้คนไข้ได้พักมั่งเหรอ”
“ชั้นก็จะไปเฝ้าหน้าห้อง รอจนถึงเวลาเยี่ยมได้” ภัทรินดึงแขนออก
“ทำอะไรผิดมาล่ะสิ” ปราณนต์เอ่ยเสียงเยาะ
ภัทรินชะงัก หันกลับมา “ว่าไงนะ”
“ที่ณนต์ต้องขับรถลงเขากลางดึก จนเกิดอุบัติเหตุอย่างนี้ เพราะอะไร..อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้”
“คุณ!!” ภัทรินอึ้ง อึกอัก เถียงไม่ออก “ชั้น..ชั้น..ไม่..”
พสุวัฒน์เดินออกมาชัดจังหวะ “เอ้า พาภัทรินมาถึงแล้วทำไมไม่พาเข้าบ้าน”
ภัทรินจำต้องระงับอารมณ์กับปราณนต์ไว้ก่อน หันมาไหว้พสุวัฒน์ ปราณนต์ไม่แยแส เดินนำเข้าบ้านไปก่อนเลย
“เจ้าณนต์ยังอยู่ไอซียู อาการคงที่ ไปตอนนี้ก็เข้าไม่ได้อยู่ดี..เข้าบ้านก่อนเถอะ” พสุวัฒน์เอ่ยบอกหญิงสาว ภัทรินจำต้องยอมเข้าบ้านแต่โดยดี
หญิงสาวเดินตามพสุวัฒน์เข้ามาด้านใน
“หมอบอกว่าเจ้าณนต์ปลอดภัย ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแน่ๆ หนูสบายใจได้..แต่..ก็ยังยืนยันไม่ได้ว่าพอออกจากไอซียูแล้วจะเป็นยังไง..จะมีผลข้างเคียงมากน้อยแค่ไหน ต้องรอดูอีกที”
ภัทรินคลายกังวลลงได้บ้าง แต่ยังรู้สึกผิด “คุณพสุวัฒน์คะ..”
“เรียกชั้นว่าพ่อก็ได้”
“เอ่อ ค่ะ คุณพ่อ..ภัทรขอโทษนะคะที่เป็นต้นเหตุให้หมอณนต์เป็นอย่างนี้”
“เกี่ยวอะไรกับหนู”
“ภัทร..ทะเลาะกับเขาค่ะ แล้วภัทรก็ไม่ห้าม ปล่อยเขาขับรถออกไป แล้วภัทรยัง..ไล่เขาให้..ไปแล้วไปลับ..แต่ภัทรไม่ได้ตั้งใจ มันหลุดปาก ไม่คิดจะให้เขาเป็นอย่างนั้นจริงๆ..ภัทรขอโทษ”
พสุวัฒน์รู้สึกแปลกใจที่ภัทรินจริงใจ ไม่เสแสร้ง ยอมรับผิดอย่างจริงใจ จึงรู้สึกเอ็นดูหญิงสาวเหมือนลูก “ไม่เป็นไรๆๆ ไม่มีใครอยากให้เป็นอย่างนี้ ชั้นไม่ถือโทษเป็นความผิดของหนูหรอก สบายใจได้..คืนนี้นอนพักที่นี่ก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยไปเยี่ยมเจ้าณนต์กัน”