บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 12 หน้า 5
8 เมษายน 2557 ( 11:17 )
3.7M
6
ไก่ ไข่ มองหน้ากัน ไข่พยักหน้า ไก่ หันมาพูด
“ไก่ อยากว่ายน้ำครับ”
“สระน้ำอยู่ไหนครับ” ไข่ถาม
เขมชาติเผลอกวน “อยู่แถวนี้แหละ กลัวจะไม่ได้ว่ายหรือไงหะ?”
ไก่กับไข่พยักหน้ายอมรับ เขมชาติยิ้ม..แล้วก็ย่อตัวลง..พยายามจะทำญาติดีด้วย
“ก่อนจะไปว่ายน้ำ...พี่เขมว่า..เรามาทำความรู้จักกันก่อนดีกว่า..คนไหน “ไก่” ..?”
ไก่ชี้หน้าไข่ ไข่ชี้หน้าไก่ แล้วก็หัวเราะกันคิกคัก ป่อยยยย!! เขมชาติชักสีหน้านิดๆ...แต่พยายามข่มไว้
“แล้ว...คนไหน “ไข่”..?” ทั้งสองคนยกมือขึ้นพร้อมกัน แล้วก็หัวเราะคิกคัก เขมชาติกัดฟันกรอด..... “ไอ้แฝดแสบ” .. เขมชาติทนไม่ได้ลุกขึ้นพรวดแล้วก็กอดอกทำเข้ม
“ถ้าไม่บอกดีๆ ก็ไม่ต้องว่ายน้ำ!!! เดี๋ยวให้คนไปส่ง กลับบ้านไปเลย!!” โหมดโหด
ไก่กับไข่สะดุ้งสุดตัว “Noooooooo!” เขมชาติสะใจ หันหลังให้ทำท่าจะเดินไป แล้วก็ชะงักขยับขาไม่ออก ก้มลงมองที่ขาตัวเอง เห็นไก่กับไข่เกาะขาอยู่ “เฮ้ยยย!!”
ไก่รีบบอก “ผมชื่อไก่ค้าบบบบบ”
“ผมชื่อไข่ ค้าบบบบบ”
“พี่เขมให้เราว่ายน้ำนะค้าบบบ”
ไก่กับไข่ร้องขึ้นพร้อมกัน “พลีสสสสสส!!!!”
ไก่กับไข่ยิ้มประจบ ทั้งน่ารัก ทั้งน่าสงสาร จนเขมชาติอดยิ้มไม่ได้ แล้วก็ต้องรีบเก๊ก ทำขรึม
“ตามมา!!”
ไก่กับไข่ดีใจรีบปล่อยขา หัวเราะคิกคัก รีบวิ่งไปหยิบอุปกรณ์ว่ายน้ำ เขมชาติเดินนำไป ไก่กับไข่วิ่งมาหยิบของ แต่หยิบอันโน้น อันนี้ก็หล่น หยิบอันนั้น อันนี้ก็หล่น วิ่งไปของก็หล่นเรี่ยราด เขมชาติหันมามองก็ส่ายหน้า แล้วก็ต้องเดินย้อนกลับมาช่วยเด็กๆถือของที่ตกตามพื้น แล้วก็รีบเดินไป เขมชาติหันมามอง ไก่ กับ ไข่ ที่หอบของพะรุงพะรัง แล้วก็ยิ้มๆ ไก่กับไข่หันมายิ้มตอบ .. บรรยากาศแห่งมิตรภาพงอกงามโดยเขมชาติไม่รู้ตัว
สุริยงขับไปดูแผนที่ไป ... มองหาบ้านเขมชาติไปด้วยความร้อนใจ
ที่สระน้ำหรู..ไก่ ไข่ ยืนอยู่ ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น “ว้าววววววว!! สวยจัง!!”
เขมชาติเห็นท่าทางของเด็กๆ แล้วก็ขำอย่างลืมตัว
ไข่หันมาทางเขมชาติ “ไข่โดดน้ำได้ไหมครับ”
เขมชาติทำเสียงดุ “ไม่ได้!!”
สองคนหน้าจ๋อยทันที
เขมชาติพูดต่อ “ต้องให้พี่เขมโดดด้วย ถึงจะโดดได้”
ไก่ ไข่ ร้องออกมาพร้อมกัน “เย้!!!!”