บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 11 หน้า 3
5 เมษายน 2557 ( 12:52 )
3.7M
6
เอื้อนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ในห้องทำงานที่ธนาคารรัตนชาติ
“ทนายธีระศักดิ์ไปเมืองนอกจริงๆหรือ?”
เลขาตอบมาเสียงลนๆ “จริงค่ะ ไปตามคำสั่งของท่านประธานค่ะ”
เอื้อเซ็ง “กลับมาเมื่อไหร่ ให้รีบติดต่อผมด้วย”
เอื้อวางสายไป..คิดหนัก..เลขาเคาะประตูก่อนจะเปิดเดินเข้ามา
“คุณเอื้อคะ..เย็นนี้มีนัดเทสต์เมล็ดกาแฟกับคุณเกนหลงนะคะ”
เอื้อชะงัก “ลืมไปเลย”
ถุงของเล่นเก่าๆ ถูกวางไว้บนโต๊ะทำงานวิบูลย์ วิบูลย์ปาดเหงื่ออย่างเหนื่อย สมคิดเดินเข้ามาพร้อมกับแฟ้มงาน
“ออร์เดอร์ผ้าจากญี่ปุ่นมาแล้วนะ ฝากคุณเช็กของด้วย” สมคิดวางแฟ้มไว้บนโต๊ะ พร้อมกับมองถุงของเล่นที่วางอยู่ “นี่อะไร?”
วิบูลย์จึงตอบ “ของเล่น”
สมคิดหยิบขึ้นมาดู “โห..คุณซื้อมาทำไมตั้งเยอะแยะ”
“คุณเขมน่ะสิ สั่งให้ไปซื้อมาให้ลูกคุณสุ”
สมคิดสะดุดกึกพูดเสียงขรึมลง “ซื้อมาให้ลูกคุณสุ? คุณเขมบอกหรือเปล่าว่าทำไมต้องซื้อให้”
“เห็นบอกว่า...คุณเกนสั่งมาอีกที”
สมคิดชะงัก..ขมวดคิ้ว..”เหรอ?”
วิบูลย์พูดต่อ “เรื่องเช็กของเดี๋ยวผมดูให้ ขอเคลียร์งานแป๊บ เย็นนี้ต้องแวะเอาของไปให้ลูกคุณสุที่บ้าน คุณเขมกำชับว่าไม่ให้คุณสุรู้ คุณสมคิดก็..เหยียบไว้เลยนะครับ”
สมคิดพยักหน้ารับ วิบูลย์ยิ้มโล่งใจ แล้วก็รีบหันมาทำงาน สมคิดมองดูของเล่นในถุงแล้วรู้สึกแปลกๆ
ที่โรงแรมเกนหง บาริสต้าชงกาแฟลาเต้อาร์ตอย่างคล่องแคล่วและสวยงาม เกนหลงยืนดูอยู่ด้วยความสนใจ ส่วนเขมชาติยืนข้างๆ มีตัวแทนของบริษัทเมล็ดกาแฟคอยรายงาน
“คุณคิวเป็นแชมป์ลาเต้อาร์ตระดับโลก..ทางบริษัทเราส่งมาชงให้คุณเกนหลงเป็นกรณีพิเศษเลยครับ”