บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 9 หน้า 5
4 เมษายน 2557 ( 11:04 )
3.7M
6
ปกติเขมจะมาถึงกี่โมงคะ?”
“ประมาณ ๘ โมงค่ะ”
เกนหลงตาโต “คุณสุต้องมาตั้งแต่ ๗ โมงเลยหรือคะ?”
สุริยงยิ้มรับ “ค่ะ”
เขมชาติค่อยๆย่องออกมาแอบฟัง
“โห...เช้าจังเลย แล้วเกนต้องมาเช้าแบบนี้ด้วยหรือเปล่าคะเนี่ย?”
“ช่วงแรกๆที่สุยังทำอยู่ สุจะมาดูแลให้ค่ะ แต่ถ้า....” พูดยังไม่ทันจบอีกฝ่ายก็แทรกขึ้น
“ไม่ได้นะคะ ห้ามบอกว่า “ถ้าคุณสุลาออก” เพราะเกนไม่ให้ออก”
เขมชาติแอบอมยิ้มสะใจ
“อ้อ..อีกอย่างต้องขอบคุณคุณสุมากนะคะเรื่องห้องทำงาน ถูกใจมากๆเลยค่ะ เกนรู้ว่าจริงๆคุณสุเป็นคนเลือก ไม่ใช่เขม”
อ้าว..เขมชาติชะงักหุบยิ้ม
“คุณเกนทราบได้ยังไงคะ?”
“พี่เอื้อบอกค่ะ เราเจอกันโดยบังเอิญเมื่อวันเสาร์ พี่เอื้อพาไก่ กับ ไข่มาเรียนว่ายน้ำ เพราะคุณสุต้องไปซื้อของแต่งห้องให้เกน แต่พี่เอื้อให้เกนทำเนียนไม่รู้เรื่อง และทำให้เป็นเซอร์ไพรส์ตอนเห็นห้อง เขมจะได้ไม่ดุคุณสุ”
เขมชาติชักสีหน้าด้วยความหมั่นไส้ สุริยงยิ้มรับนิดๆ
“คุณเอื้อเป็นคนดีแบบนี้ล่ะค่ะ แล้วก็ดีกับทุกๆคน ... เดี๋ยวสุจะพาไปแนะนำส่วนต่างๆของบริษัท..เชิญค่ะ” สุริยงเดินนำไป...เกนหลงเดินตามไป เขมชาติค่อยๆโผล่หน้าออกมามองด้วยความไม่พอใจ... “เอื้อ”
สุริยงพาเกนหลงเดินสำรวจมุมต่างๆของบริษัท ทั้งแผนกการเงิน การตลาด ห้องเก็บของ สุริยงเดิน
ไปพูดไป เกนหลงก็ฟังอย่างตั้งใจ พนักงานมองตามเป็นทางด้วยความชื่นชม
สุริยงกำลังสอนเกนหลงเตรียมกาแฟ
“ปกติตอนเช้าผู้อำนวยการจะทานอาหารเบาๆมาจากที่บ้าน เราไม่ต้องเตรียมอะไรให้ พอสายๆสัก ๑๐ โมงจะเป็นกาแฟ” เธอหยิบกล่องมะนาวฝานออกมาจากตู้เย็น “ผู้อำนวยการจะดื่มกาแฟดำใส่มะนาวฝาน ต้องฝานด้วยมีดคมๆ จะไม่ขม และมะนาวต้องใช้วันต่อวัน เพื่อความหอม”